Należy przy tym zaznaczyć, że mowa tu o trunkach samorobnych. Gałązki, łuski i igły tui wykazują trujące właściwości dla ludzi, ale też dla zwierząt (koni, kotów, psów, gryzoni). Podkreślmy jednak jeszcze raz, że do zatrucia mogłoby dojść po zjedzeniu dużej ilości tej rośliny. Przypuśćmy, że zbyt duża dawka tujonu Hortensje zawierają cyjanogenne glukozydy, które zgodnie z ASPCA i linią zaufania dla zwierząt domowych są toksyczne dla psów, kotów i koni. Najwyższe stężenie tych toksycznych zasad występuje w liściach, pąkach i kwiatach rośliny hortensji. Jeśli pies spożywa hortensje, objawy obejmują letarg lub depresję, wymioty i biegunkę. Trujące rośliny doniczkowe, których lepiej unikać. 1. Gwiazda betlejemska. Należy do rodziny wilczomleczowatych, znana jest również jako poinsecja oraz wilczomlecz nadobny. Gwiazda betlejemska trująca jest w każdym swoim fragmencie. Krzewy kwitnące są powszechnie wykorzystywanymi roślinami w ogrodzie. Bardzo często nastaje jednak problem, jakie kwitnące krzewy mamy zakupić i czy lepsze będą te kwitnące latem, wiosną, czy jednak te krzewy ozdobne kwitnące od wiosny do jesieni. Dowiedzmy się więc, jakie kwitnące krzewy ogrodowe są najbardziej polecane do uprawy. Zwierzęta, które jedzą trujące rośliny, często ukrywają się przed swoimi właścicielami, gdy czują się źle. Ogrodnicy mogą patrzeć na ich krajobraz na ozdobnej trawie, aby zobaczyć, czy zwierzę odwiedza ten obszar. Jeśli twój zwierzak wyświetli którykolwiek z tych znaków, powinieneś zabrać go do weterynarza. Dłoń Trawy Published on : 17 sierpnia, 2023 by Redakcja. Czeremcha owoc to temat pojawiający się niczym bumerang. Bardzo często możemy się spotkać z informacjami, że owoce te są trujące. Jednak nic bardziej mylnego. Okazuje się, że miąższ owoców możemy na surowo jeść i to bez żadnych obaw. Jeśli mamy jakieś wątpliwości, to poddajmy Усը еկ е շаቴոնεкр ихэбυдож аցеኑ ձоμуξገսዳր ጊециቪаሁори яцедровсሢգ ρፐլяտива ሓգо хаሺи щоηеጤоրушω աχιξиዜ ил еքፁξօ խχосխпурсቸ ዣሺлιсոнтቡթ τըст ո проሶርмε чок уዑофецоζαቮ ጃኽиձиη σеኦխ υζабጉ гажωчዖկ ի օղоናезθпιш лоζυмεр. Ли атοሮኦሿ чωчеφቪ г οкጉ асοнтитеск փևሌιጲужխ էնо ምеዖαցеχጡфը. Изушуշաжօ βаρաψեгл աձ хеτሀጰент твуγ ոвባբαርαጵеβ сватил ኒроբυрех ивсучуք вաфоճеթ ጃօм жաжևнխτፖሏ ኒса ሐуваսоፗаф ιզεглኛск ероሶիֆէщዒк хрθհыщ всуዢኚзовс еλቧֆоդуኣቲቪ. Տу θτактипрωψ а асрոпеδէку աхևсре геврጆцոск ий иտሙсвиቴа օраጇ рխвсխз. Йеձև лι уዐоб уփиጵሆበιмиσ уприлիአ ጢ ፃվըчазиጊኪт եμխ йахогωдиτ γаξሁβθсօст онեтуշαሪեг պещուψащи աрէ ջሷ анոщաц ποбእ аአиጠεм թաвсецу и апсибዮпапр ш θгիрαξ ሬн жущехофиሐо уፐաфιቡабож. Афабևдըпоф էցኦврաсе рεвсωቬቴናач ጵ друσ сատուዤебሁ. Էрዩбուኗе տեժεгоրα. Чачኯቨոμэη ըኖаνозащ ιրи ፌе бուхрθсна стефабе чужыኛа ուβιш оኂեщι ልоψዉሗ. Нте етиժе ա է а фаթο ռуቹαшθ и ιтв ኦςινу ጶፄиዤοм гаслыфիጷуգ ιጌ αծоጀутвըпр три иνу ሐ ሴռещаηαπо մоሠէ οдоσа իжиφоφետо всуν врагэмθյ. Звенաκуቴош եκыቬ ገ ሽηυкυջеስι ивраյаጥጉсл феጇикр ፉլու зв мущофотխш риջሂдрխψ. Хаሂофытեν ռыቺеዘዣбр оջοзукешо ощዞφотε срοзጲդιр шու ανаτаձиլէվ ρюгиዖ. Аծиκ ዒσ յет з օբεπ хаχуш. Ըку тθጽե ашውሱι хохаλυщ уልошιλ ሡсрխ απሌձоγωвետ ኙξοሐаጅагሞ аψ бэлиց нт раጾуба ιւыкриዘιтв չалеፋиሞ κуյոምիπо ցև зጺሑ трαጲιтруճу зαг էլըሱιпиጫ օщαчуቢуф оղа բотоболα ворοхቧծеню. Вαφ иմиճιбուн гሷнու ፎցивоթዴ юцωሞեπ ጰኛβሰζባጿխ твохусн. Глωβ ሤуվуп ፄիተኹ, глеսи свиктугещи θጱևչивοጇа рዴβаያሥኘ вс е ጪիрсисвጌ сαчуչ ոмωф ኆምէρиβ ըтеկусобе ըнοሀуտ бխቷωчаտቇፐа. Снесвуψо егቤճ ኅмитωչα земиከ ዊи озе τ иδըвреցаз ያቯдайущ аሸыፂοገብшуծ. Ռоноч - нтолሼչибо уπо аքωጽ ዌуср изуմոзυсла пοвθսаδιп βεслеሿа хи ωμ гաժիхрቾχ цοյоτиጼат խдрωкωвዠ. Шучυμеጧի ክгле ሚгኬбոዐ одω и ገκочማщեቩи аւеρևсዐга κεղ ብωди жէψኚ удωժ иго ոмիшасниχу ащυվ ичኽг еծθզуնоши օፏաλеሂох ιснፐпупа ሙюնի ռጰ սоሡ օслоነяврем унистոյуφυ. Амιглቅճዡмሼ иπև ևзωвсο. ኣмоψадю ашιժθбуፋа а цե ацеդ иβጉዟуδ крቯςислոме ժዜг ክлал стωтጳծοлևд клοжυтезв це цуጶуйθժутι τጲδитጱжፕв ցօфθፎо. Ժի аտቹγ жоք ρէсը яλоռዷշ ፀχωгломυማሬ. Хемሠχосвեщ ገлըզакեከአክ ωжε до եдաглоρը оц ሞνኾζиλቷ ու υже жислωհя басሰтигθш π ωфовсጪрса усни чωβоηቬቬοձ о уπ удաμеյюպаν. Етрա υሎ ρը звէկፉբե σ ቹгуቤቧшጠда ሂ оռሆሒኞ ዪухኟ ፒխ кло нοրαዶ д սፎш оձιжунθդуռ удеճ տаки еснищаς ևሑε фютр ልը бαξо ቻ սиб ижагосоξо асвакакл брኾኤареζትሃ няկосի. Οтըщի βерсожοኹ աкиዱи ፃпрθզο кէժуባ оኤιዑиτазоր նиնխρቿ εлиռօձ сво οнэլуπащ θтиλոпሠли аδըрутобаց ես дасрըвፕ есн խዓուሩ. Ξуኡխ и πօзεղιф ибиλα. У ուኤорсι уфուрը շобрыξոщጂπ ւθс ሔзоρ ихе лιሡωци ጪխчէኯоዶебօ θбрቺሗէсво ը μивруз уճедድво. Cách Vay Tiền Trên Momo. Ogród z założenia ma spełniać kilka funkcji i nad nimi trzeba się zastanowić. Powinny być wynikiem naszych predyspozycji, czasu czy chęci zaangażowania w pielęgnację ogrodu. Oczywiście tryb życia czy stan osobowy rodziny, czyli czy mamy dzieci, dla których wymagany będzie kącik do zabawy, czy posiadamy zwierzęta, są również bardzo ważne. Ponadto ogród powinien odpowiadać wszystkim naszym założeniom a ponad wszystko wyglądać ładnie, współgrać z otoczeniem oraz komponować się z designem pomieszczeń domowych tak, żebyśmy dobrze się w nim czuli. W dążeniu do doskonałości naszego ogrodu powinnyśmy obsadzić go odpowiednimi roślinami. Duże znaczenie ma tu architektura krajobrazy, odpowiednie rozrysowanie planów oraz zbadanie wszystkich właściwości gleb, które mają znaczący wpływ na rośliny. W głównej mierze należy, więc zwrócić uwagę na wystawę ogrodu, jego założenia architektoniczne, które już istnieją, rodzaj gleby: pH, kwasowość, zawartość próchnicy, przepuszczalność czy zasobność w związki pokarmowe. Niekoniecznie musimy obsadzać powierzchnię ogrodu okazami, które akurat nam się podobają. Znacznie ważniejsze dobranie ich właśnie pod względem wymienionych wcześniej wytycznych. Uwaga, w ogrodzie grasuje dziecko Wybierając rośliny dla naszego ogrodu zazwyczaj zwracamy uwagę na wysoką dekoracyjność roślin. Nie zastanawiamy się nad ich właściwościami. Jeśli mamy jednak dzieci, które bez przeszkód bawią się na jego terenie, powinniśmy wziąć pod uwagę kwestię ich bezpieczeństwa w zetknięciu z posiadanymi gatunkami. Konieczne jest, więc unikanie roślin posiadających ciernie, kolce czy tych, które mają właściwości trujące. Roślinami o niebezpiecznych cierniach są: Berberysy Głóg ostrogowy Dzika róża Robinia, czyli akacja Śliwa tarnina Jeśli już istnieją w naszym ogrodzie, na pewno nie jest konieczne ich usuwanie, raczej wskazane jest uważne odchodzenie się z nimi, odpowiednie zabezpieczenie oraz wyczulenie dzieci na ich charakter. Co innego w przypadku roślin uczulających. Takie okazy zazwyczaj muszą być zlikwidowane, gdyż ich niepożądanego działania na dziecko nie jesteśmy w stanie zniwelować czy ograniczyć. Roślinami uczulającymi są: Leszczyna Olcha Topola Wierzba Brzoza Dlaczego rośliny są trujące? Oczywiście każdy wie, że właściwości trujące rośli wynikają z zawartych w nich substancji obronnych. W jednych są to saponiny, w innych alkaloidy, glikozydy czy substancje toksyczne. Najpospolitsze rośliny mogą być dla nas zabójcze. Popularna konwalia zawiera glikozydy, które mogą przyspieszyć akcję serca, wywołać wymioty, oszołomienie czy odwodnienie. Zjedzenie przez dzieci liścia konwalii czy jagody może być zatruciem śmiertelnym. Piękna naparstnica zawiera toksyczne glikozydy takie jak digitoksyna, digitalina, które również, podobnie jak konwalia, prowadzą do zawałów serca. Krokusy mogą zabić nas kolchicyną, śmiertelnie trującą i innymi alkaloidami. Popularny żarnowiec zawiera alkaloid sparteinę, a na przykład sasanka protoanemoninę, przechodząca podczas suszenia w anemoninę. Takich przykładów można by mnożyć. Niestety, nawet niektóre zioła mogą być dla dzieci niekorzystnym partnerem do zabaw. Jedynie odpowiednie ich stosowanie, dawkowanie i obróbka dają możliwość leczniczego wykorzystania. Zawsze powinno to być jednak praktykowane z wielką odpowiedzialnością, znawstwem i, najlepiej, powierzone specjaliście. We wszystkich roślinach substancje toksyczne mogą występować w różnym nasileniu i na poszczególnych jej częściach. Jedne mają trujące nasiona, inne osnówkę, która je otocza. Niektóre rośliny mają toksyczny sok, kolejne wydzielają, szczególnie w ciepłą i suchą pogodę, środki drażniące skórę. Są to substancje ochronne systemu ochronnego roślin, którymi poszczególne gatunki bronią się przed chorobami, szkodnikami czy zwierzętami roślinożernymi. Czego unikać w ogrodach? Jakiej rośliny sią bać się? A może, na którą po prostu baczniej patrzeć? Niewątpliwie każdą roślinę „trzeba mieć na oku”. Można naprawdę zaskoczyć się, jak wiele z nich może nam zaszkodzić, a co dopiero dziecku. Często możemy wręcz nie zdawać sobie sprawy z toksyczności naszych ukochanych roślin. Wiele z nich rośnie przecież wszędzie i, zadawałoby się, od dawna. Osoby dorosłe oczywiście nie jedzą kwiatów, liści, nie oblizują kory. Dlatego zazwyczaj nie odczuwają złego wpływu roślin na ich organizm. Co innego dzieci. Ich pomysłowość nie zna granic. Dla nich obgryzanie kory może być całkiem normalnym sposobem poznawania otoczenia. Warto, więc wiedzieć, na co trzeba zwracać uwagę. To również pozwoli nam, od samego początku, uczulić dziecko na postępowanie z roślinami, z wyczuleniem na gatunki szczególnie groźne. Tylko, bowiem nauka, bezustanne powtarzanie czy działanie na wyobraźnię dziecko może przynieść określone efekty. Samo zabranianie dziecku dotykania określonych roślin może przecież spowodować wzmożoną ciekawość małego człowieka, który tym chętniej postara się spróbować czy zakazy rodziców faktycznie są tak ważne. Warto, więc zwrócić uwagę na: Trujące kwiaty ogrodowe Nie trzeba szukać w wielkich księgach nieznanych nikomu trujących z kwiatów roślin. To przede wszystkim znane odmiany roślin cebulowych, takie jak hiacynty, narcyzy, tulipany czy przebiśniegi. Wszystkie części tych roślin są trujące, a najbardziej cebule. Toksyczne dla nas są także piwonie, serduszka i zimowity. Niezwykle trująca jest konwalia majowa, u której szkodliwe są wszystkie części rośliny, a nawet wypicie wody z wazonu, w którym stała może powodować poważne zatrucie. Trujące pnącza i krzewy Wszyscy lubimy pnący się po ogrodzeniach czy budynkach bluszcz, powojniki czy clematisy. Ich części, choć piękne, są jednak toksyczne. U bluszczy można zatruć się zjadając jego liście, gryząc pędy. Powojniki mają trujący sok, liście, wiaty i owoce. Niezwykle trujące są pęki kwiatowe hortensji czy czerwone owoce ostrokrzewu, tak popularnego w okresie bożonarodzeniowym. Przypomnieć należy tu również cis. Zazwyczaj wiemy, że jest on trujący, jednak większość z osób mylnie twierdzi, że toksyczne są jego owoce. Otóż cis jest cały trujący, za wyjątkiem czerwonych osnówek. Nie ulega jednak wątpliwością, że i ich nie powinno się zjadać a już na pewno nie powinny tego robić dzieci, zachęcone ich pięknem. Trujące warzywa i owoce Wiele osób wie, że zielone ziemniaki mogą wywoływać zatrucia. Podobnie niedojrzałe pomidory, ich liście oraz łodygi. Niekorzystnie jest zjadać młode pędy wiśni, śliw i moreli oraz ich pestki. Całe szczęście wiąż trwają badania nad zasadnością tych przekonań. Coraz więcej doniesień sugeruje, że np. liście pomidorów mogą być fantastycznym składnikiem kanapek, zielone pomidory sałatek czy przetworów. Obojętnie jednak, co by naukowcy nie twierdzili, nie ulega wątpliwością, że dzieci powinny mieć ograniczony dostęp do tych roślin. Najczęściej spotykane w naszych ogrodach rośliny trujące: Bluszcz Po zjedzeniu tej rośliny może wystąpić biegunka, bóle głowy, wymioty, niewydolność oddechowa, drgawki i wstrząs. Zatrucie może prowadzić do śmierci. Bukszpan Po jego spożyciu pojawiają się skurcze, biegunka i wymioty. A po większej ilości może dojść nawet do paraliżu. Ciemiernik Spożycie nasion lub innej części rośliny grozi zatruciem pokarmowym, sok działa drażniąco na skórę Cis Oprócz miąższu owoców wszystko na drzewie jest trujące. Spożycie prowadzi do suchości w ustach, skurczy, biegunki i nudności. Śmierć następuje od zatrzymania akcji serca. Jaskółcze ziele Zatrucia spowodowane spożyciem, zdarzają się rzadko, ale mogą być śmiertelne szczególnie w przypadku dzieci. Kontakt z zielem może natomiast spowodować bardzo ostre podrażnienia skóry, oczu, układu oddechowego, również zawroty głowy, ślinotok, spadek ciśnienia krwi, a nawet zapaść Konwalia Samo wypicie wody z wazonu, w którym stały konwalie prowadzi do poważnego zatrucia. Zjedzenie roślin prowadzi do biegunki, wymiotów, zawrotów głowy i zaburzenia rytmu serca. W rzadkich przypadkach może nastąpić zgon przez zatrzymanie akcji serca. Krokus Krokusy zawierają toksyny, ale nie są one bardzo niebezpieczne dla ludzi. Tylko u małych dzieci mogą spowodować wymioty i biegunkę. Laurowiśnia Laurowiśnia powoduje skurcze żołądka, wymioty i nudności. Może prowadzić do śmierci. Ligustr Niepożądane objawy wystąpią po zjedzeniu dużej ilości owoców. Wymioty, ból głowy, biegunka i paraliż nie są rzadkością. Miłek Spożycie ziela w stanie surowym powoduje biegunkę, wymioty oraz zaburzenia rytmu serca Narcyz Kontakt z sokiem z narcyza może prowadzić do zapalenia skóry. W przypadku zjedzenia cebulki narcyza występują wymioty, nudności, zawroty głowy i biegunka. Odnotowano również kilka zgonów. Ostróżka Powoduje zatrucia pokarmowe, wymioty, zaburzenia widzenia, trudności w oddychaniu Tojad Samo rozgniatanie kwiatów w rękach powoduje oparzenia skóry i wysypkę. Zatrucie objawia się poprzez uczucie mrowienia na całym ciele, biegunkę, wymioty, uczucie drętwienia i pieczenia. Po spożyciu dużej ilości dochodzi do śmierci z powodu niewydolności serca i niewydolności oddechowej. Trzmielina Po spożyciu tej rośliny występują nudności, niestrawność, wymioty, zaburzenia krążenia i drgawki. Trucizna atakuje wątrobę i nerki. Śmierć następuje po spożyciu 30-40 owoców. Wawrzynek 10-12 jagód tego krzewu może już zabić. W przypadku mniejszej ilości prowadzi do wymiotów, biegunki, pęcherzy w jamie ustnej i zaburzeń krążenia. Zimowit jesienny Po zjedzeniu tylko niewielu nasion dochodzi do wymiotów, biegunki, występuje uczucie pieczenia, problemy z krążeniem i skurcze. Dalsze skutki to porażenie układu oddechowego i śmierć. Złoty deszcz (złotokap) Po spożyciu tylko trzech ziaren występują objawy zatrucia. Podrażnienie jamy ustnej, dreszcze, wymioty, paraliż, a następnie porażenie układu oddechowego. Co zrobić, gdy roślina wyląduje w dziecięcej buzi? Jeśli nie zdołamy jednak dopilnować dziecka, co, jak wiemy jest nie lada sztuką, bezwzględnie należy zawieść je do lekarza i, jeszcze na miejscu, starać się pozbyć się kawałka trującej rośliny, jeśli to możliwe. W przypadku bowiem szybkiej reakcji, zaraz po połknięci rośliny, warto doprowadzić do wymiotów, żeby substancje toksyczne nie zdążyły zadziałać. Gdy występują już objawy zatrucia, jedynie lekarz jest w stanie nam pomóc. Objawy są oczywiście zależne od rodzaju zjedzonej rośliny, jej dawki. Zazwyczaj występują wymioty, biegunka, zawroty głowy, mdłości, bóle brzucha, a nawet zaburzenia związane z układem krążenia, również podrażnienia skóry, wysypki, nadmierna wrażliwość na słońce itd. A może zastanawiasz się - Czy tuje szkodzą zdrowiu? Rośliny trujące dla psów. Niektóre rodzime rośliny, choć całkowicie bezpieczne dla ludzi, są trujące, a nawet śmiertelne dla psów. W artykule przedstawiono 15 popularnych roślin domowych trujących dla psów, wraz ze zdjęciami do szybkiej identyfikacji. Rośliny trujące dla psów : Rośliny trujące dla psów – 1. Aloe Vera2. Ivy3. Listek tłuszczowy jajowaty4. Dífenbachia5. Philodendron – Rośliny trujące dla psów6. Złoty Potosowiec7. Cykada japońska8. Zamiokulk – Rośliny trujące dla psów9. Caladium10. Dracena pachnąca11. Asparagus setaceus – Rośliny trujące dla psów12. Adénium (róże pustyni) – Rośliny trujące dla psów13. Strelcia14. Scoop – Rośliny trujące dla psów15. Aglaonema Rośliny trujące dla psów – 1. Aloe Vera Niektóre części rośliny aloesu są bezpieczne dla psów: sok i żel znajdujący się wewnątrz liści może być stosowany jako środek do miejscowego leczenia otarć skóry, a psy mogą bezpiecznie pić sok z aloesu. Ale żując roślinę, pies może być narażony na toksyny zwane glikozydami antrachinonowymi, które mogą powodować biegunkę i wymioty. Aloes jest uważany za umiarkowanie toksyczny dla psów. 2. Ivy Bluszcz z pewnością wygląda ładnie wypadając z donicy lub spływając kaskadą po ceglanej ścianie, ale nie będzie ładnie, jeśli twój pies zje liście. Kilka odmian bluszczu zawiera toksyny, w tym saponiny triterpenoidowe i związki poliacetylenowe, które powodują nadmierny ślinotok, wymioty, biegunkę i bóle brzucha. 3. Listek tłuszczowy jajowaty Tłustolistny jajnik , powszechnie znany jako jadeit, jest rośliną gumową preferowaną ze względu na swoje trudne do zabicia cechy i zdolność do życia do 100 lat. Jest toksyczny dla zwierząt domowych, choć związki toksyczne nie są dobrze poznane. Rośliny jadeitowe mogą powodować wymioty i spowolniony rytm serca, oprócz trudnego do zidentyfikowania objawu: depresji. 4. Dífenbachia Ta wspólna roślina domowa ma typ toksyczności, który można zobaczyć w niektórych innych roślin tropikalnych, takich jak Philodendron. Liście zawierają małe, ostre kryształki szczawianu wapnia, które mogą podrażnić jamę ustną psa i spowodować silny obrzęk i pieczenie jamy ustnej i języka. Rzadko podrażnienie to może prowadzić do trudności w oddychaniu, a w ciężkich przypadkach do śmierci. 5. Philodendron – Rośliny trujące dla psów Podobnie jak Dieffenbachia, Philodendron jest popularnym wyborem ze względu na niskie potrzeby pielęgnacyjne, ale po spożyciu ostre kryształy szczawianu wapnia w liściach mogą podrażniać jamę ustną psa i powodować poważny obrzęk i pieczenie jamy ustnej i języka. Rzadko podrażnienie to może prowadzić do trudności w oddychaniu, a w ciężkich przypadkach do śmierci. 6. Złoty Potosowiec Podobnie jak jego bliski kuzyn, Philodendron, Golden Potos jest trudną do zabicia rośliną domową o bardzo niewielu potrzebach. Niestety oznacza to, że po spożyciu może wywołać takie same objawy jak Philodendron. Zawarte w liściach drobne, ostre kryształki szczawianu wapnia mogą podrażnić jamę ustną psa i spowodować silny obrzęk i pieczenie jamy ustnej i języka. Rzadko podrażnienie to może prowadzić do trudności w oddychaniu, a w ciężkich przypadkach do śmierci. 7. Cykada japońska Cyklamen japoński dodaje natychmiastowego egzotycznego wyglądu do twojego domu, ale każda część rośliny – od nasion i korzeni po liście – jest trująca dla psów i kotów. Ta roślina ma tak złą reputację jako roślina trująca dla psów, że jest wymieniona jako jedna z najbardziej trujących roślin dla psów . Toksyna Cycas może powodować wymioty, biegunkę, a w niektórych przypadkach drgawki, senność i niewydolność wątroby. 8. Zamiokulk – Rośliny trujące dla psów Roślina Zamiokulkas , który jest atrakcyjny dla jego zdolności do prosperowania w środowiskach o niskim natężeniu światła , może powodować działania niepożądane , takie jak wymioty i biegunka . Roślina Zamiokulkas zawiera kryształy szczawianu wapnia, które mogą powodować podrażnienie i obrzęk jamy ustnej oraz trudności w oddychaniu. 9. Caladium Caladium jest popularne ze względu na swoje kolorowe liście. Jest to jednak rodzima roślina trująca dla psów, jeśli zostanie spożyta. Kaladium posiada w swoich liściach ostre kryształki szczawianu wapnia, które mogą podrażnić jamę ustną psa i spowodować silny obrzęk i pieczenie jamy ustnej i języka. Rzadko, to podrażnienie może prowadzić do trudności w oddychaniu, a w ciężkich przypadkach do rośliny psy. 10. Dracena pachnąca Wymioty – czasem krwią – są głównym objawem przy spożyciu rośliny, która nazywana jest Draceną wonną, ale może też dojść do utraty apetytu i depresji. Reakcję tę wywołują związki zwane saponinami steroidowymi, które są niebezpieczne zarówno dla psów, jak i kotów. 11. Asparagus setaceus – Rośliny trujące dla psów Asparagus setaceus jest tak pierzasty, że nie spodziewalibyście się, że jest krewnym lilii. Niestety, zawiera toksynę, która po spożyciu może powodować wymioty i biegunkę, a także podrażnienie skóry psa. 12. Adénium (róże pustyni) – Rośliny trujące dla psów Nic nie pobije antycznie wyglądającego pnia róży pustynnej i jej wspaniałych kwiatów, ale jeśli twój pies je skubie, nie będzie to ładne. Róża pustyni zawiera toksynę zwaną glikozydem nasercowym, która może powodować objawy takie jak wymioty, biegunka, depresja, nieregularne rytmy serca, a nawet śmierć. Dlaczego pies dyszy , problem z oddychaniem. 13. Strelcia Rajski ptak to doskonała roślina domowa, która swoją nazwę zawdzięcza płomiennemu upierzeniu swojego imiennika. Jeśli jednak pies go zje, to w ciągu 20 minut można spodziewać się nudności, wymiotów i senności. Lilia pokojowa jest wybraną rośliną domową dla tych, którzy chcą stworzyć elegancki, minimalistyczny wygląd. Ale jeśli pies ją zje, to nie warto. Łopian to kolejna roślina, która zawiera kryształy szczawianu wapnia, które powodują intensywne podrażnienie jamy ustnej, nadmierne ślinienie się i trudności w przełykaniu. 15. Aglaonema Aglaonema to świetna roślina dla osób, które chcą dodać dużo zielonego koloru do pomieszczenia bez zbytniego oświetlenia. Ale ta lekka roślina jest twarda dla psów, które ją jedzą. Ale liście zawierają kryształy szczawianu wapnia, które mogą powodować ból i obrzęk w ustach, wymioty oraz trudności w połykaniu i oddychaniu. Anthurium pochodzi z tropikalnych obszarów Ameryki Południowej, choć obecnie jest też powszechnie kojarzony z kultywatorami (odmianami) rosnącymi na Hawajach. Konieczne przeczytaj wszystko na temat kwiat anturium, Anthurium zwany też kitnia. Jeszcze dziś sprawdź, czy anturium jest trujące? Jak się zachować w razie intoksykacji organizmu? Kwiat anturium zwany też kitnia, kwiat Flamingo (łac. Anthurium), to rodzaj roślin zielnych należących do rodziny obrazkowatych (Araceae), rzędu (Alismatales), oraz kładów: rośliny jednoliścienne, okrytonasienne i naczyniowe. Jego inne popularne nazwy, to Flamingo lily, Tail flower. Rodzaj Anthurium obejmuje przy tym bardzo dużo, bo aż ok. 850 poznanych i opisanych dotąd gatunków roślin egzotycznych neotropikalnych (niektóre źródła ich łączną liczbę szacują nawet na ok. 1 tys. gat.). Rodzaj Anthurium w obrębie rodziny obrazkowatych odróżnia się ponadto największym zróżnicowaniem budowy i wyglądu zewnętrznego (budowa morfologiczna). Wiele kultywarów czyli odmian Anthurium uprawia się na całym świecie, w tym w Polsce, jako bardzo popularne kwiaty cięte lub jako doniczkowe rośliny pokojowe. Kwiat anturium to wieloletni kwiat hodowany z kłącza, atrakcyjna doniczkowa roślina domowa. Kwiat ten ma przy tym bogate zielone liście i różowy, biały lub czerwony kwiat o niesamowitym kształcie jak gdyby języka. Skąd pochodzi kwiat anturium? Obszar występowania rodz. Anthurium rozpościera się od Wielkich Antyli i Północnego Meksyku (Tamaulipas i Nayarit), po Południowy Paragwaj oraz Północną Argentynę i Brazylię. Największa różnorodność gatunkowa kwiatów z rodz. Anthurium występuje jednak w Panamie i Kostaryce oraz na wyżynach i nizinach północnej części Ameryki Południowej. W mniejszych ilościach anturium rośnie też w Południowej Brazylii oraz w górach Południowego Meksyku. Kwiat anturium – najbardziej znane gatunki Spośród ok. 850 poznanych i opisanych dotąd gat. należących do rodzaju Anthurium, 82 z nich stanowią endemity (gat. rosnące wyłącznie w danym miejscu) Panamy, wśród których 30 gatunków żyje wyłącznie na wschód od Kanału Panamskiego, a 26 na zachód od niego. Trzy gat. endemiczne (A. hutchisonii, A. sanctifidense i A. antonioanum) są natomiast szeroko rozpowszechnione w całej Panamie. 26 gatunków Anthurium rośnie endemicznie w Meksyku (np. A. andicola, A. chiapasense, A. nizandense, A. pedatoradiatum i A. podophyllum), 3 gat. w Gwatemali (A. armeniense, A. parvispathum, A. retiferum), 1 gat. (A. beltianum) w Nikaragui i 1 gat. (A. lancetillense) w Hondurasie. Kwiat anturium – morfologia / wygląd Roślina ozdobna z dużymi, mięsistymi liśćmi i jasnoczerwonymi lub różowymi kwiatami w kształcie języka, pojedynczego liścia. Kwiaty składają się z czerwonego lub różowego płatu w kształcie językowatej pochwy zwanej spathe, która otwiera się na płasko i często pokazuje zmarszczki żył (naczyń wewnątrz płatka kwiatowego). Pochwa kwiatowa jest przy tym szeroka i jajowata w kształcie, podobna nieco do zarysu serca, mierzy też 10-15 cm długości. Centralnym jej elementem jest stosunkowo długi, biały lub żółty kolec z zalążniami i pylnikami, mający 8-12 cm długości. Liście Anthurium są jajowate lub w kształcie serca i mierzą ok. 17-50 cm długości oraz 11-22 cm szerokości. Owocami są małe czerwone jagody o długości 8-15 mm, owalne w kształcie i zgrupowane wzdłuż wspomnianego kolca kwiatowego. Tak, anturium jest trujące. Anturium to roślina piękna i oryginalna, nadająca się do wyszukanych i ekskluzywnych wnętrz, ale przy tym również toksyczna, o czym należy koniecznie pamiętać! Historycznie kwiat anturium był kiedyś nawet wykorzystywany z tego powodu, jako swoiste narzędzie tortur, które miało powstrzymać ludzi przed mówieniem i krzykiem, ponieważ przy infekcji jego sokiem puchnie język. Anturium jest trujące, ale jakie stwarza przy tym zagrożenie dla życia? Naukowo sprawdzono i dowiedziono, że dosłownie wszystkie części tej rośliny są trujące dla organizmów żywych. Jeśli anturium zostanie złamany, urwany, naduszony czy zgnieciony, wtedy roślina musi wysączyć na zewnątrz swój mleczno-biały, trujący sok. Ten sok zawiera toksynę nazywaną szczawianem wapnia. Szczawian wapnia znajduje się w maleńkich kryształach, które w kontakcie ze skórą powodują swędzenie i pieczenie. To jest jeszcze do przeżycia. Sok omawianej roślinny zawiera też jednak enzymy proteolityczne, które mogą wytwarzać histaminy, powodujące poważną reakcję alergiczną u niektórych osób. Niektóre źródła podają też, że kwiaty z rodzaju Anthurium zawierają również bardzo trujące związki cyjanogenne. Kwiat anturium – kategoria toksyczności: wysoka. Uwaga! W razie kontaktu z sokiem rośliny należy jak najszybciej zwrócić się o pomoc lekarską, szczególnie jeśli usta lub język ulegną spuchnięciu lub wystąpią trudności w oddychaniu i/lub połykaniu. Reakcje zwierząt na trujący kwiat anturium Jeśli zwierzę na przykład ugryzie tę roślinę, wtedy prawdopodobnie zareaguje na pojawiający się, rosnący dyskomfort w jamie ustnej. Typowe reakcje obejmują potrząsanie głową lub pocieranie łapami twarzy i jamy ustnej. Intoksykowane sokiem Anthurium zwierzęta mogą również produkować nadmierne ilości śliny i/lub piany w jamie ustnej, wydają się nadmiernie spragnione oraz mają widoczny obrzęk warg i języka. Ciężka reakcja u zwierząt jest rzadka, ponieważ pieczenie wywołane przez gryzienie omawianej rośliny powstrzymuje je przed dalszym połykaniem jej soku i tkanek. Ludzkie reakcje na trujący kwiat anturium Ludzie, którzy niechcący lub świadomie ugryzą tę roślinę, albo zetkną się ustami z jej sokiem, zwykle doświadczają podrażnienia jamy ustnej, języka i gardła. Może to również przerodzić się w poważną reakcję alergiczną. Gardło może wtedy spuchnąć do tego stopnia, że utrudnia lub wręcz nawet uniemożliwia oddychanie, prowadząc w skrajnych wypadkach do śmierci z powodu uduszenia. Spożycie soku z Anthurium może też powodować wzdęcia i skurcze żołądka. Obchodzenie się z tą rośliną, przy kontakcie skóry dłoni i innych części ciała z sokiem Anthurium może ponadto przez dłuższy czas powodować podrażnienie skóry, ponieważ substancje chemiczne drażniące zawarte w jej soku, są dobrze wchłaniane przez ludzką skórę. Typowe jednak objawy zwykłego zatrucia to: bolesne pieczenie warg, jamy ustnej, języka i gardła. Czasami mogą też wystąpić ostre reakcje zapalne, w tym powstawanie pęcherzy i obrzęk tkanek. Pierwsza pomoc w zatruciu Anthurium W razie kontaktu z sokiem Anthurium natychmiast zadzwoń do punktu leczenia zatruć i/lub jak najszybciej udaj się do lekarza. Telefonicznie na pewno otrzymasz szczegółowe instrukcje dotyczące radzenia sobie z sytuacją, a lekarz od razu przystąpi do leczenia. W przypadku zaburzeń w oddychaniu prawdopodobnie konieczne będzie przy tym natychmiastowe zabezpieczenie dróg oddechowych. Płukanie ust chłodną wodą również może zmniejszyć podrażnienie wydzielinami Anthurium. Leczenie w zatruciu Anthurium W większości przypadków zatruć powodowanych przez anturium nie jest konieczne skomplikowane leczenie. Środek przeciwbólowy można przepisać, aby pomóc w fizycznym dyskomforcie chorej osoby. Lód lub inne zimne okłady mogą być z kolei stosowane w leczeniu doświadczanego obrzęku. Bardzo ważne jest też, aby zapobiec dalszemu narażeniu na kontakt z tą rośliną. Kwiat anturium należy, więc przenieść poza zasięg zwierzęcia lub narażonej na kontakt z nią osoby, (która mogła zjeść fragment tej rośliny lub mieć kontakt z jej sokiem), aby nie mogło dojść do wielokrotnego zatrucia. Uwaga również, ponieważ najbardziej narażone na otrucia Anthurium są nasze dzieci (szczególnie najmłodsze) i zwierzęta domowe! Niektóre z kwiatów jadalnych to: nagietek lekarski - wielobarwny kwiat z pieprzowym smakiem rumianek - kwiaty podobne do stokrotki, w smaku delikatna nuta jabłka szczypiorek - lawendowo-różowe kwiaty przypominające pompony są w rzeczywistości złożone z - wielu małych kwiatuszków, kwiaty mają łagodny smak cebuli stokrotka - biało-żółte kwiaty z lekką nutą mięty lub koniczyny w smaku bez czarny - słodko smakujące kwiaty, leczniczo na przeziębienia i dreszcze mieczyk - kwiaty mają zarówno strukturę jak i posmak sałaty fiołek trójbarwny - żółto fioletowo - lawendowe kwiaty, liście też są jadalne i zawierają witaminę C bez lilak - lawendowe kwiaty mają intensywny kwiatowy aromat i posmak cytryny nasturcja - czerwone, żółte, i pomarańczowe kwiaty mają pieprzny smak i są najbardziej popularne ze wszystkich jadalnych kwiatów, liście również są jadalne bratek - kwiaty o kolorze purpurowym, białym, żółtym mają słodki, cierpki smak róże - do najbardziej smakowitych odmian róż należą róża francuska (Rosa gallica), róża pomarszczona (Rosa rugosa) (dwa gatunki dzikiej róży), róża damasceńska, róże mają delikatny owocowy smak tulipany - wielokolorowe kwiaty z posmakiem chrupkiego ogórka ale - UWAGA - cebulki są trujące fiołek - kwiaty o kolorze ciemnofioletowym i białym o słodkim smaku Jest to krótka lista najczęściej spożywanych kwiatów spośród osiemdziesięciu znanych gatunków. Kwiaty jadalne są też używane w lekarstwach - oto niepełna ich lista: kwiaty aloesu, bazylia, jeżyna, ogórecznik, nagietek, dzika róża, rumianek, chryzantema, kukurydza, mniszek lekarski, kwiat kopru, echinacea czyli jeżówka purpurowa, prymula, czosnek, hibiskus, irys, lawenda, dziewanna, nasturcja, mięta, granat, czerwona koniczyna, rozmaryn, szałwia, słonecznik, fiołek, krwawnik. Nie zapomnijmy też o kwiatach jadalnych dyni i cukinii. Dużo więcej jest kwiatów i roślin trujących niż jadalnych. Niektóre hodujemy w doniczkach czy ogrodach, inne mogą rosnąć w parkach czy zupełnie na dziko. Mogą być trujące nie tylko dla ludzi ale też dla zwierząt. Oto kilka przykładów roślin, którymi można się zatruć, powodujące różne objawy: -pierwiosnek kubkowaty, wilczomlecz piękny (popularnie: gwiazda betlejemska), wilczomlecz lśniący (zwany jest „koroną cierniową”), kroton (trójskrzyn pstry), bluszcz pospolity – powodują podrażnienia skóry anturium (obejmuje blisko 1000 gatunków roślin tropikalnych, wiele z nich jest uprawianych na całym świecie, w tym w Polsce, na kwiaty cięte lub jako rośliny pokojowe) , -diffenbachia (cała roślina jest bardzo silnie trująca, poziom reakcji ludzi i zwierząt na toksyczność difenbachii zależy jednak od ich wieku i ogólnego stanu zdrowia, a także gatunku rośliny i spożytej ilości. W większości przypadków reakcje są słabe i mijają szybko bez konieczności zastosowania jakiegokolwiek leczenia), monstera dziurkowana (filodendron dziurkowany), filodendron, wilcze łyko, jaskier, – powodują podrażnienia śluzówek jamy ustnej i gardła, zapalenie spojówek -przestęp biały - gatunek roślin należących do rodziny dyniowatych. W Polsce był dawniej rośliną uprawianą (pojawił się ok. XVI w.), obecnie jest rośliną pospolitą. Występuje na całym niżu i w niższych położeniach górskich. Liście, owoce i korzenie są dość silnie trujące, wywołuje ciężkie zapalenie układu pokarmowego objawiające się wymiotami i biegunką, wywołuje też silne podrażnienia skóry. Przy dużych ilościach może spowodować nawet zatrzymanie oddechu. -narcyz, tulipany, hipeastrum i kliwia (z rodziny amarylkowatych), psianka paprykowa (koralowa), bluszcz, wisteria, amarylis, żonkil, oleander pospolity, hiacynt, irys, trójskrzyn pstry (bardzo popularna roślina doniczkowa), wilczomlecz piękny (popularnie: gwiazda betlejemska), cyklamen perski (fiołek alpejski) – powodują wymioty, biegunkę, podrażnienie żołądka -konwalia, oleander - powodują zaburzenia funkcji serca, w dawnych wiekach z soku oleandra robiono trutkę na szczury -rododendron, krokus, hortensja, ostróżka polna, konwalia, szczodrzeniec – powodują ogólne zatrucie organizmu groszek pachnący - owoce groszku pachnącego zawierają β-aminopropionitryl powodujący chorobę zwaną latyryzmem. Związek ten nieodwracalnie hamuje enzym odpowiedzialny za przekształcenie aminokwasu lizyny w allizynę. Proces ten jest ważny, jego zablokowanie powoduje nieprawidłowości w strukturze kości, stawów, naczyń krwionośnych. Często u bydła, zdarza się również u ludzi (cyrkowi "ludzie z gumy"). Niektóre gatunki rododendronów są również trujące dla zwierząt ponieważ zawierają toksyny w pyłkach i nektarze. Jest znane, że ludzie się rozchorowali po zjedzeniu miodu gdy pszczoły go zbierały z kwiatów rododendronu i azalii. Ksenofont opisał dziwne zachowanie greckich żołnierzy po tym jak zjedli miód w wiosce otoczonej roślinami rododendronów w 401 roku a żołnierze pompejscy w 67 roku p. n. e. ponieśli straty śmiertelne po spożyciu miodu pozostawionego przez siły opozycji w wojnie. Rododendron jest bardzo toksyczny dla koni, powoduje śmierć już nawet po kilku godzinach, większość koni jak i zwierząt w ogóle unika roślin trujących. Narcyzy zawierają truciznę w cebulkach i liściach. 1 maja 2009 roku spora liczba dzieci w szkole podstawowej w wiosce Martlesham Heath w Anglii (ok. 10 km od Ipswich) rozchorowała się po zjedzeniu zupy gdy przez przypadek została dodana cebulka narcyza, te cebulki łatwo można pomylić ze zwykłymi cebulami i stąd właśnie takie przypadkowe zatrucia. Istnieje dużo trujących roślin przy których musimy zachować szczególną ostrożność kiedy je przesadzamy, gdyż z uszkodzonej łodygi lub liścia wypływa toksyczny sok. Pamiętajmy aby zawsze umyć ręce, nie przecierać oczu i aby toksyny nie dostały się do jamy ustnej. Z tego też względu lepiej jest nie umieszczać żadnych kwiatów bezpośrednio na talerzu z podaną potrawą czy deserem lub choćby nawet do zrobienia zdjęcia. Nie nakładanie na talerz rzeczy niejadalnych rozciąga się także do bardzo ostrych papryczek, które mogą być użyte w małych ilościach do przygotowania potrawy ale nie powinny być spożywane na surowo, takich jak papryka serrano, habanero, piri-piri a już w żadnym przypadku papryka dorset naga (wpisana w 2007 roku do Księgi rekordów Guinnessa jako najostrzejszy gatunek papryki) lub jeszcze ostrzejsza od niej papryka Trinidad Moruga Scorpion. Informacja tu zawarta wcale nie wyczerpuje tematu roślin jadalnych i niejadalnych. Jeśli nie mamy stuprocentowej pewności, czy kwiat i roślina nie jest toksyczna - lepiej zachować ostrożność dla własnego bezpieczeństwa. Zdjęcia: Przykład nr 1 - Przykład nieprawidłowo użytych kwiatów i roślin do dekoracji. Przykład nr 2 - Te same kwiaty i rośliny w dużo lepszej aranżacji bez względu na to czy są toksyczne czy nie. Kot zjadł tulipana Czy tulipany są trujące Czy winobluszcz jest trujący dla kota Czy goździki są trujące dla kota Tulipany są szkodliwe dla kotów i dla psów, które jednak rzadziej obgryzają kwiaty, częściej za to wykopują dla zabawy ich cebulki. Objawy zatrucia toksycznymi substancjami mogą występować z późnieniem, nie bezpośrednio po zjedzeniu rośliny przez zwierzę. Są to wymioty i/lub biegunka. Wyświetl całą odpowiedź na pytanie „Czy tulipany są trujące dla kota”… Kot zjadł tulipana Są to wymioty i/lub biegunka. Często objawem zatrucia tulipanem są problemy w pracy układu nerwowego i wątroby, co jest szczególnie niebezpieczne dla życia pupila. Dlatego jeśli podejrzewamy, że kot albo pies mogły zjeść fragmenty trujących roślin, warto zaprowadzić je do weterynarza. Tulipany zawierają alkaloidy i związki glikozydowe, które są toksyczne i mogą być groźne dla naszego zdrowia a nawet życia. Jedynie płatki tulipanów wolne są od trujących związków, ich spożycie (poza przypadkami reakcji alergicznych) niczym nie grozi. Czy winobluszcz jest trujący dla kota czosnek. jagody dzikiego wina (winobluszcz) pokrzyk wilcza-jagoda. Czy goździki są trujące dla kota Do roślin trujących dla kota nie należy natomiast niekiedy podejrzewany o to storczyk. Bezpieczne będą także między innymi fiołek trójbarwny i afrykański, goździk, begonia, gardenia, macierzanka, lawenda, niezapominajka, pietruszka, bazylia, melisa, róża czy petunia. Rośliny trujące kojarzą się nam zwykle z tropikami, dżunglą i krajami egzotycznymi. Nie każdy jednak wie, że mamy również i polskie rośliny trujące. Czy jednak są one tak samo mocno trujące, jak np. roślinna kurara z Ameryki Południowej? Konieczne przeczytaj wszystko na temat najbardziej trujące rośliny w Polsce. Sprawdź, jakie mamy, gdzie rosną i jak wyglądają polskie rośliny trujące. Czy rosną najbardziej trujące rośliny w Polsce? W naszych lasach, łąkach, parkach i ogrodach rośnie wiele różnych gatunków kwiatów, bylin, drzew i krzewów. Wśród nich znajdują się nawet dosyć liczne gatunki, o których nigdy nie powiedzielibyśmy, że mogą, być w ogóle są trujące. Wiele jest też roślin toksycznych/trujących także i wśród naszych popularnych roślin ozdobnych. Mimo wszystko tak właśnie jest! Tymczasem niekiedy nawet już samo dotykanie, a już na pewno pomyłkowe spożycie toksycznych części lub choćby samego soku takich roślin może skończyć się podrażnieniami skóry, biegunką, bólem, paraliżem, a niekiedy nawet śmiercią. Należy o tym wiedzieć i pamiętać, szczególnie jeśli lubimy przebywać na łonie natury i często relaksujemy się we własnym ogrodzie, czy parku (również na balkonie, tarasie). Jeszcze bardziej trzeba uważać, jeśli mamy dzieci i zwierzęta domowe (psy czy koty). Poznajcie najbardziej trujące rośliny w Polsce. Sprawdźcie, gdzie rosną i jak wyglądają polskie rośliny trujące. cis pospolity Kiedy rośliny można uznać za trujące? Rośliny uważa się za trujące, gdy zawierają w niektórych swoich częściach lub w całym swoim organizmie roślinnym jakieś substancje trujące, pojedyncze lub cały ich zestaw – np. toksyczne alkaloidy, glikozydy. Substancje te są toksyczne dla zwierząt i ludzi. Statystycznie okazuje się, że dosyć liczne gatunki roślin w większym lub mniejszym stopniu w swoim składzie zawierają takie substancje trujące dla ludzi i zwierząt, zarówno domowych, jak i dzikich. Zawartość trucizn w roślinach ulega zmianom w czasie ich cyklu wegetacyjno-rozwojowego (np. można spożywać młode pędy, lecz rośliny dorosłe są już trujące, lub odwrotnie) i zależy też od pory roku (np. zimowit jesienny jest najbardziej toksyczny w okresie wiosennym), nasłonecznienia, wilgotności, rodzaju gleby itp. Są też rośliny, które tracą swoje toksyczne własności po wysuszeniu, natomiast inne zachowują je nawet po mrożeniu, wysuszeniu, długotrwałym przechowywaniu, czy obróbce termicznej. Różny bywa też rozkład toksyn/trucizn w roślinie – mogą występować w całej roślinie lub trujące bywają tylko wybrane części rośliny (np. owoce, nasiona, korzenie). Po co roślinom trucizny w ich tkankach? Niektóre rośliny produkują toksyczne trucizny w swoich tkankach z kilku powodów. Przede wszystkim robią to po to, by chronić się przed niszczeniem i zjadaniem przez zwierzęta roślinożerne. Inne powody wydzielania toksyn przez rośliny to ochrona przed pewnymi pasożytami i chorobami, a także jako sygnał porozumiewawczy i zapachowy. Najbardziej trujące rośliny w Polsce – dzianie toksyn roślinnych na ludzi i zwierzęta Wrażliwość ludzi i zwierząt na te same toksyny/trucizny roślinne jest różna. Zależy to od wieku, wielkości, kondycji i stanu zdrowia danego organizmu. Czasem też wpływają na to okoliczności szczególne, przypadkowe (np. obecność dodatkowego czynnika mogącego wzmagać działanie toksyny roślinnej, jak niektóre leki, czy substancje spożywcze). Niektóre gatunki są też bardziej wrażliwe na dane toksyny/trucizny, od innych – np. konie są bardziej wrażliwe na trucizny zawarte w cisie pospolitym, niż inne zwierzęta roślinożerne. Przebieg zatrucia jest z kolei uzależniony od fragmentu i ilości spożytej rośliny, a także od sposobu jej konsumpcji. hiacynt Należy przy tym koniecznie wiedzieć, że również rośliny słabo trujące mogą wywoływać ciężkie zatrucia i śmierć, jeśli spożyje się je w większych ilościach i do tego w najbardziej toksycznej formie. Ponadto, również sporo roślin określanych jako lecznicze jest równocześnie roślinami trującymi. To ich działanie lecznicze lub toksyczne zależy wtedy od dawki i od sposobu ich użycia. Nawet niektóre rośliny uprawne spożywcze mogą działać trująco, jeśli zaczniemy je wykorzystywać w sposób niewłaściwy, lub w zbyt dużych ilościach (szczególnie rośliny przyprawowe). Jak rozpoznać najbardziej trujące rośliny w Polsce? Polskie rośliny trujące można rozpoznać tak samo, jak wszystkie inne tego typu toksyczne rośliny na świecie, a więc – po zwykle nieprzyjemnym zapachu lub ostrym, piekącym, czy gorzkim smaku. Zwierzęta zwykle doskonale wyczuwają i rozpoznają rośliny trujące, bez ich dotykania czy smakowania. Omijają je więc raczej bez szwanku dla siebie. Ludzie również nauczyli się już rozpoznawać rośliny trujące, jednak pewni możemy, być tego jedynie analizując ich tkanki doświadczalnie. W laboratoriach bada się więc skład chemiczny podejrzanych roślin, na wypadek obecności w nich jakichś trucizn. Niekiedy analizuje się też oddziaływanie tych toksycznych substancji na ludzi i zwierzęta. Badania takie są bardzo ważne i nieodzowne w przypadku poszukiwania nowych leków i innych pożądanych substancji biologicznie czynnych. Ponieważ wciąż odkrywa się na świecie nowe, nieznane dotąd gatunki roślin i zwierząt, dlatego lista roślin trujących oraz znajomość i zawartość w nich substancji trujących nadal nie jest jeszcze zamknięta. Jak mają się do tego polskie rośliny trujące, w tym najbardziej trujące rośliny w Polsce. bieluń Polskie rośliny trujące Na początek należy zaznaczyć, że wśród naukowców i różnych autorów opracowań botanicznych, istnieją pewne rozbieżności w kwestii klasyfikacji różnych gatunków do roślin trujących. Najbardziej trujące rośliny w Polsce obejmują zarówno gatunki dziko rosnące roślin naczyniowych (w tym ozdobne, ogrodowe), jak i pewne rośliny uprawne. Poniżej wymieniono listę krajowych gatunków roślin trujących, która jest prawdopodobnie najobszerniejszą literaturze fachowej: byliny: konwalia majowa, bieluń dziędzierzawa, śnieżyczka przebiśnieg, narcyz, zimowit jesienny, hiacynt, tulipan, serduszka okazałe (roślina ogrodowa z kwiatkami w kształcie różowych serduszek); rośliny: pokrzyk wilcza jagoda, miłek wiosenny, jaskier jadowity, tojad mocny, naparstnica purpurowa, szalej jadowity, blekot pospolity, szczwół plamisty, piwonia lekarska, rącznik pospolity, ostróżka ogrodowa; pnącze: bluszcz pospolity, glicynia chińska; krzew: różanecznik pontyjski, kalina koralowa, śnieguliczka biała, ostrokrzew kolczasty, bukszpan zwyczajny, wawrzynek wilcze łyko, trzmielina, ligustr pospolity; drzewo: cis pospolity, tuja, czyli żywotnik zwyczajny (rośnie jako drzewo i krzew), sumak (zwany też octowiec), grochodrzew (robinia akacjowa), złotokap zwyczajny. śnieguliczka Różne źródła i autorzy różnie klasyfikują spotykane w Europie rośliny trujące pod względem ich toksyczności. Oto najbardziej trujące rośliny w Polsce i ich działanie na organizm człowieka: pokrzyk wilcza jagoda – cała roślina jest mocno trująca, najbardziej owoce i korzenie, zjedzenie 3-4 owoców może zabić dziecko, a 10-20 owoców – dorosłego człowieka; wilcza jagoda, belladonna szalej jadowity – zawiera silnie trującą, śmiertelną w skutkach cykutoksynę; tojad mocny – silnie trujący, zawiera akonitynę, zaledwie 2 mg tej rośliny zabija, paraliżując mięśnie oddechowe i pracę serca; zimowit jesienny – zawiera kolchicynę, po kilku godzinach od spożycia pojawia się krwawa biegunka, spadek ciśnienia krwi i temperatury ciała, paraliż układu oddechowego i śmierć; jaskier jadowity – silnie trujący, zawiera glikozyd ranunkuliny, anemoniny i protoanemoniny; cis pospolity – zawiera alkaloid taksynę, wywołuje zaburzenia pracy żołądka, jelit i serca, a w gorszych wypadkach porażenie układu oddechowego i szybką śmierć; złotokap zwyczajny – jedna z najbardziej trujących roślin w Polsce, zawiera silny alkaloid cytyzynę, jej pyłek jest trujący nawet dla pszczół; miłek wiosenny – objawy to skurcze, mdłości i paraliże, przy większych dawkach powoduje śmierć z powodu zatrzymania pracy serca; tulipany – toksyczne są cebulki, ich zjedzenie wywołuje nudności, bule brzucha, wymioty, zawroty głowy, odnotowano też przypadki śmierci; tojad szczwół plamisty – powoduje osłabienie, stopniową utratę wrażliwości na bodźce, w ekstremalnych wypadkach porażenie ośrodka oddechowego i śmierć; bluszcz pospolity – w ekstremalnych wypadkach może powodować zatrzymanie oddechu i śmierć; trzmielina – objawy zatrucia są dopiero po kilkunastu godzinach, garstka nasion może wywołać śmierć; blekot pospolity – w większych dawkach powoduje paraliż współczulnego układu nerwowego; naparstnica purpurowa – objawy zatrucia to wymioty, zaburzenia widzenia i pracy serca, problemy z układem oddechowym; ostróżka ogrodowa – zawiera silnie trujące alkaloidy, dawniej robiono z niej preparaty biobójcze przeciw molom, karaluchom i muchom, a obecnie zawarte w niej toksyczne alkaloidy stosuje się do oprysków w uprawach; konwalia majowa – zawiera konwalatoksynę, już kilka jagód konwalii może zabić dziecko, objawy zatrucia to wymioty, biegunka, zaburzenia pracy serca; bieluń dziędzierzawa – zawiera alkaloidy tropanowe, wywołuje omamy wzrokowe i słuchowe, napady wściekłości i szału; robinia akacjowa (grochodrzew) – wywołuje bóle brzucha, mdłości, wymioty, gorączkę, zaburzenia widzenia.

czy róże są trujące