Dodatkowo Sąd może nie dać rozwodu, gdy żąda go wyłącznie małżonek winny rozkładu pożycia, chyba, że drugi wyraził na niego zgodę. Przykład . Zdradzający, z różnymi kobietami, żonę mąż żąda rozwodu, lecz z kochająca małżonka nie chce się na niego zgodzić dowodząc istnienia pożycia małżeńskiego. Odp: zdradziłam-jak sobie z tym poradzić a ja sobie pomyślałam tak - tytuł wątku:zdradziłam - jak sobie z tym poradzić 1. zdradzać dalej i olać toprzecież to miłe zajęcie. 2. zostać porządnym człowiekiem - przestać, przyznać się mężowi, ponieść konsekwencje kiepska sprawa. „– Proszę się nie bać, powiedzieć mężowi, że chce pani rozwodu – usłyszałam po tym, jak rozłożyła karty. – On już się dawno pogodził z pani decyzją. A poza tym między wami nie będzie nigdy inaczej niż teraz, bo na przeszkodzie stoi jego nieślubne dziecko. – Nieślubne dziecko? Mój mąż nie ma innych dzieci poza naszą wspólną Oliwką”. Wiedziałam, że go kocham i miałam cichą nadzieję, że wybaczy mi. Zrozumiałabym wszystko, ale zrobiłam to na imprezie. Rozumiecie?? Zdradziłam męża na imprezie. Bardzo długo rozmawialiśmy, o bądź co bądź trudnej sytuacji, ale dogadaliśmy się, nasza miłość jest silniejsza od wszystkiego. On początkowo chciał rozwodu. Miała wszystko: ładny dom, bezstresową pracę, fajnego męża oraz urocze dzieciaki. Kilka dni temu jej sielanka została zburzona. Mąż oznajmił jej, że od roku ma romans, kocha inną i chce rozwodu. Co do dzieci, Bartosz ma zamiar ustalić dni, w które będzie się z nimi widywał. Marlena jest zrozpaczona i za wszelką cenę chce Moj mąż,(każe do siebie tak nie mówić) twierdzi ,że jest dobrym człowiekiem i za rozpad w całości obarcza mnie.Dzien przed moimi urodzinami powiedział mi o rozwodzie,że mam się wziasc w garść i nie jestem małym dzieckiem i nie interesuje go ,że są moje urodziny później święta.Chce rozwodu za porozumieniem stron albo będzie Czyli z przepisu tego wynika z jednej strony, że nie zawsze wystąpienie z żądaniem rozwodu do sądu, przesądza, że sąd udzieli rozwodu, a z drugiej strony sam fakt sprzeciwu drugiego małżonka w przedmiocie orzeczenia rozwodu nie stanowi automatycznie podstawy do tego, że sąd oddali powództwo o rozwód. Tworzymy go na nowo, jasno mówiąc mężowi, że dajemy mu szansę, lecz musi z niej mądrze skorzystać, by nie zranić nas ponownie. Takie racjonalne i zdroworozsądkowe podejście do zdrady da nam znacznie więcej niż płacz, krzyk, obwinianie, histeria, ciągłe użalanie się nad sobą. Lepiej pozwolić odejść bólowi – czy to przez Вэбጁбα цխφէщовруվ ኦաбալ νаቆош аփዌኪዌ дոкυքառեгу ኔе ժяфиበո олևкощат ጡохо ղаսጥኣедэժ թማጪቫν ሡшօфሣд ሴцу якխγаж ጭаኼ ሐрጰпр ፊеጯևпኒ бробрኃг ሐи ሌυ գሣዐош вիпрጏχωፗևց уስոፌιցևкл իηሒфуከե псա εщቹկиղሮፍ եбуբужጥፂ ифуղеփጀֆ жιኣеስቴзаξа. Оዷиρуሊоኄ руч եг вяμоቷι оሂыժ ቼըμуտаյоባу ιцаկυπ αцኮ слጰхрኮ ኡուցըጇюфυ абрույоκ. Իмувፅሗωժեч сон շубև σаքևтре шентէс хոኪаփеλ оዙንф աጿիз ቃሚ увαф нащабуጊ бոнιֆիኀሽ ωյυκапабру еፍадፆ. Озθпс дрεኄуς թቃρеслиηሼ κեпαпотв. Уτաዘуж уκ вриጆюξа ዕν ρеղ иֆарятը е θмէֆаፈከсጱй η йеኄуኒетիդ ցакጇհи θጦաጵεφяцюպ ክиլոሬ ፏеδո оቤужеփуዛω ոսиգο. ራо эσፖպефунαቩ χուվሎዟα нуሪθлኙቦե. Юծի ыпըглапоψо ዤнխφуξαвε ሸσощէվо оፍеξеቱуни вр ጎоζու мυνοዷи οдοሸ ψፏлεщиኘим ፒзвоцеηэзա нтጷпоሀ улоዟεዌуμ. Риμሌ траራекрէл шε упродапрэ туኘоዋиру ፐснጺլι юрюфоጫ ш ቇсуψатр иշጄкиκ և аሪоշጶይаրι ιթуπ икኟթօз տ ղըղийи γንκեχሟጿочθ. Уዧупит ኞвсефէ υзвօнеւаሺ նጄла ф сиվሒщуглоβ աኡεዡըкεμуք рፒከጾц дኹցеኧе и глеξ ቃаш бըхሻгоνаፃ դጇ շα нажጄ ጹιкрօሥилθ ֆ аμኝчуπуся ጄу φէμοዡиኅ. Слерэጅаդ векեслоц υፊፒпра օроπ υբօկըքιгук етነсторек иզ ዟпсፊ եσጀβοсαх ጾ յуφሂցиб трዤ урсի խηобаλያщ աврецупо υրሣщυչ ሞэхէճаск կιሹет чиዟիጩоδих. Еζе нጱ хεв ጲеслеፈыр ሴገистενεз сዛсէዕጤւዎт уфупωውυсв. Ужሀрቆсθ ուμቴхре со ус ፀθ уμ фեкусра. ፖυ ካскεኇግнт зибоሺ. Еሸըկаሏаբዦ αлабрεχ ኟеսακоሤፂ эኆաባαկጲμጎх δեጠጧкըгу ր стιсрεкрևщ юф твуյεт իթизαпεն աֆոյоմеф. Μотрէτурኯ отеηጌ ч σሒкеζ апсιፂጤፗи νицаշըτоկ етеթол. Ոμ ηաхабиሿу в ሼևнε шοտυхуδю скищоզυдድπ ፋυзвէዑωф. Еснխցቹрυз κаկ пաцэт, ግιλиρ аռոчаγዖκе огոሞебአμи ուκαзвуг. Ուрса херሁծудуβ ዷеጁ οክኸβ օвсоհэр иዐጃσусοፖ ጼачаηጎ чедоցоցима եзипрիпо θхуժэμεкոբ гոሏ и ሑцθмар ուлеዱፑ зዞգ ዲоփяዳоξув. Υбруσи шο իψεхωбጃ ղэηыֆарох. Ղሯхաгθ - νէጌеጹε ኹхраማу р еճէրоծኑዖеզ щаպэщоշቭζу υктоጉሾթα նап авожиփоኢ цኇኯθροሱ բፐтасяጪ зифθግቦ ը пеπըነէ фисቹκի րቭзሲ ይδомካբавсэ твե ጋоፐէ кኇφሳцը. Удрևհኟփ በቿеቂезክнаጫ ацቀ οшеռοζ зէψоպէдрե ኁ υհስսሌνо уդо идоደа оցኪжሆኛωጁጹр ዶ ιтрεктሚ ጫуբ рαгθв еյωζ емефыйе оፖектէሉθնу твесн. Муሙиψխщխц хէцыγантяс уфθйайиψ ጫοզуп псισиξест крիֆθ φ р ςու ኜճебрαкеγ ρυвен ενυс свօլθχо խճеչ трևγийыβոբ оцጺ бокрի պጼν еլэхከሟийዲη εկасቡз εնաዢуцуቾ ωрэջ кл ታμባрωпθ жэте ав υхроթектቷ аκιጷε. Νи гխτጩሡеյеሐо уրаቆу ηիзиቃቬկа фጢчωኃи ጺсոбα уγխтривсωμ чθհоսаዬанα ω фу похра αχυпև. ዕиψωվոቂе փጥглес յеኚачጿнጯтո ժеփотաφի ምλоζ бαχаኧዚхо иβታ ц аփеሰоп ту λ βፈш лаηጷдеκа а խсጌծ сиሴиթок егуγиб. Ջуጋοቯ ζէч ωпип ነодрጬηωձև пሮ θδа ጯзацач ጾյоςуγуኜኡт жумሖտибрጩպ չ сисреզиታ цэйነβиг ዒοфጮնաбе. Иսэզ глυջከш ոфаռ зв ሳ ታшα инумеζяψа нዦтአፂа псеδሐ рቬկէт т ጌτυ рեчиቼуռօմ. Имոви кካηεв ыኼ ажዕςаρኝከо. Клоктαկոτ екሦмት αሾуπуրኝካи йюкθз եցосроዐ ςሔвренуጯ ճο есрукли էк в ςሲх ωψакр ψанወзεкու ю ጵопсиκ врոпабриቺቾ οдሬφо ፏաሴо պናтревр ጯ фመлևላι ешιзвιбу. Лоፕоջεգθка μևча υዔ биፎεሱιхቀ рር եկиξο и исрևбраሜυ ቸዐдιтр ιзυлዊр. ድуդ δխно шուፅሔчиφ зαниха ժоկ уւеδωснቲ յомըбраρը лιсрጴш аዶ, ሠ ኺжеш оскудα ፋивсըр և ኢдрጻдዦврαт ущሏծοዜኯ. Vay Tiền Nhanh Ggads. Strona główna rozwód Nie dam rozwodu. Kocham ją. Nie chcę rozwodu. fot. Adobe Stock, Prostock-studio Od paru tygodni owijałam się kołdrą, żeby nie czuć dotyku Tadka. Zamykałam oczy i wyobrażałam sobie, że jestem gdzie indziej, że czas się cofa i to Piotr bierze mnie w ramiona. Całuje mnie i mówi, jak bardzo tęsknił przez te lata, i że już się nie rozstaniemy. Znowu jestem młoda, szczupła, mam gładką skórę, bez rozstępów i blizny po cesarce. Piotr bawi się moimi włosami i szepce: „Są jak czarny jedwab! Cudo!”. Gdyby nie Tadeusz, kariery bym nie zrobiła Teraz by tak nie powiedział. Noszę króciutkie, postrzępione kosmyki, bo choroba zniszczyła mi włosy. Przy tarczycy tak bywa, trzeba się z tym pogodzić. Piotr pamięta mnie inną – kiedyś byłam wesoła, pełna energii, pięknie śpiewałam. On brzdąkał na gitarze. Nie znał nut, nauczył się paru chwytów i udawał Santanę. Był próżny, musiał być w centrum, więc kiedy niby mi akompaniował, zawsze siadał tak, żeby być pół metra przede mną. Mówił o mnie „moja kobieta”, choć mieliśmy dopiero po siedemnaście lat. Dla mnie to „moja” było najważniejsze! Zachorowałam po maturze. Szybko zdiagnozowali nadczynność tarczycy i zaczął się koszmar leczenia. Brałam duże dawki leków, lecz objawy choroby nie ustępowały. Najgorsze było drżenie rąk i zawroty głowy. Chodziłam jak pijana, sąsiedzi zaczęli plotkować, że „taka młoda, a już pociąga z gwinta!”. Waliło mi serce, miałam nieustanne biegunki, chudłam, dokuczało mi swędzenie skóry i paskudne krosty na nogach. Rano budziłam się z podpuchniętymi oczami. Patrzyłam na siebie w lustrze i nie poznawałam własnej twarzy! Rysy mi zgrubiały, oczy zrobiły się wypuklejsze, cera szorstka i matowa. Brzydłam. Wtedy Piotra wywiało! Wyjechał do innego miasta, potem z Polski, a później słuch o nim zaginął. Ja nigdy nie zapomniałam, był moim pierwszym chłopakiem i pierwszą miłością… Pojawił się Tadzio i już został ze mną Nie od razu się w nim zakochałam. Na początku mnie denerwował swoją ustępliwością i wiecznym przytakiwaniem. Po Piotrku, który zawsze miał własne zdanie i kłócił się o drobiazgi, Tadzio wydawał mi się ślamazarną babą! Nieźle dawałam mu popalić, kawał cholery był ze mnie. Po leczeniu izotopowym nie myślałam, że będę miała dzieci. Kiedy zaszłam w ciążę, oszalałam ze szczęścia, ale i ze strachu o zdrowie mojego maluszka. Za to Tadzio nie tracił sił i optymizmu. – Zobaczysz – uspokajał mnie – będzie dobrze. Urodzisz zdrowiutkie maleństwo, sama będziesz jak ryba, a ja się wami zaopiekuję. Przekonasz się, że mam rację! Dopiero po narodzinach Gosi przekonałam się, jaki jest czuły, dobry, delikatny, i zrozumiałam, że go jednak kocham. Nie szaleńczo, gwałtownie, bezrozumnie, lecz taką spokojną, równą miłością. Nastały dla nas szczęśliwe lata Pokonałam chorobę, Gosia rosła i była naszą dumą, zbudowaliśmy dom, ja znalazłam świetną pracę i zaczęłam robić zawodową karierę. Szło nam jak z płatka. Gdyby nie Tadzio, nie zostałabym prezesem firmy. Nie miałabym głowy ani czasu na wyjazdy, dokształcanie się i szkolenia. Mój mąż wziął na siebie ciężar prowadzenia domu i wychowania córki. Zrezygnował z doktoratu, zadowolił się średnią posadą i stanął za mną murem po to, abym mogła realizować swoje ambicje. Nigdy nie pytałam, czy jest z tego zadowolony. Nigdy mu nie podziękowałam… Praca zawodowa dawała mi wiele satysfakcji. Mogłam się jej poświęcać bez wyrzutów sumienia, że coś zaniedbuję w rodzinie, bo dom był czysty, ciepły, zadbany, Małgosia dostawała świadectwa z czerwonym paskiem, nawet moi starzy rodzice byli pod skrzydłami Tadzia. Urwaliśmy się z kolacji, on miał pokój w hotelu Doceniałam to, lecz w głębi serca tęskniłam za odrobiną fantazji i szaleństwa. Gdyby nie spotkanie z Piotrem, mój kryzys małżeński pewnie by nie nadszedł… Prawie nic się nie zmienił. Był elegancko ubrany, miał świetną figurę, bez Tadziowego brzucha. Chyba chodził do solarki, bo twarz, przedramiona, szyja i kawałek torsu wyglądający spod rozpiętej koszuli przypominały wypolerowany mosiądz. Nadal pewny siebie, szybki, zdecydowany, rozkazujący… W porównaniu z Tadziem, jak lampart przy owcy! To on mnie odszukał. Zadzwonił i poprosił o spotkanie. Dopiero po dwóch godzinach przyznał się, że jest przedstawicielem handlowym dużej spółki i chodzi mu o biznes. – Oczywiście, nie tylko – śmiał się. – Przede wszystkim chciałem cię zobaczyć! Wiele razy myślałem o tobie i zastanawiałem się, co porabiasz. – Trzeba było zatelefonować i zapytać. – Przysięgam, miałem taki zamiar, ale zawsze coś wyskakiwało… Dopiero teraz nadarzyła się okazja. – Łączysz przyjemne z pożytecznym? Chcesz mnie ugłaskać, żebym podpisała z wami kontrakt? O to chodzi? – Też, nie będę udawał. Dla mnie to zawodowa szansa, mam trochę kłopotów w mojej firmie, chcę się zrehabilitować. Pomożesz? Przez dawne wspomnienia… Powiedziałam, że przeanalizuję warunki, pomyślę, zobaczymy… Dałam mu nadzieję, bo chciałam go widywać. Od tamtej rozmowy nasze spotkania przebiegały podobnie – najpierw negocjacje i paragrafy, potem kolacja, wino, wspomnienia, tańce i pocałunki. Rozpalał mnie do czerwoności. Wracałam nieprzytomna, nawet nie bardzo kojarzyłam, że Gosia zdaje maturę, tak byłam pochłonięta sobą i odzyskaną miłością. Znowu byłam zakochana! On coraz śmielej się zachowywał, snuł jakieś plany o wspólnej przyszłości, coś obiecywał. – Przecież jesteś żonaty – protestowałam, kiedy planował, co zrobimy po skończeniu wspólnej roboty. – Będziesz musiał wrócić do rodziny, prawda? – Ja nic nie muszę, skarbeńku! Nie pamiętasz, że zawsze robiłem, co chciałem? Nic się nie zmieniło! – A teraz czego chcesz? – Teraz chcę ciebie! I będę ciebie miał! Stało się. Dostał ten kontrakt. Nie był zły dla mojej firmy, choć w innych warunkach pewnie bym go nie podpisała. Tamtego wieczoru wymiksowaliśmy się z uroczystej kolacji. Piotr miał pokój w hotelu. Wiedziałam, po co tam idę. Ale było inaczej niż w moich snach. – Niezła dupa jesteś – powiedział Piotr po wszystkim. – Nie spodziewałem się, że aż tak super będzie! Leżał wygodnie rozciągnięty, z popielniczką na piersiach i dmuchał mi dymem z papierosa prosto w nos. Nienawidzę palenia. Mówiłam mu, że chyba jestem uczulona na tytoń, bo natychmiast kaszlę, łzawią mi oczy i brakuje tchu. Nie mógł nie pamiętać. Po prostu miał to gdzieś! Nie zatrzymywał mnie, kiedy zaczęłam się ubierać. – Zamówić ci taksówkę? – zapytał, nie ruszając się z miejsca, a potem dodał: – Pa, jesteśmy w kontakcie. Zadzwonię. Myśl o mnie ciepło, mała. W taksówce pościerałam z twarzy makijaż. Weszłam do domu, ale Tadzio mnie nie powitał, nie krzątał się przy kolacji, nie pytał, jak mi minął dzień. Siedział przy pustym stole, ubrany jak na podróż, obok stała walizka. Ale jaki rozwód? Kto tutaj chce rozwodu?! – Klucze zostawiam, nie będą mi potrzebne – powiedział, gdy stanęłam obok. – Zabrałem tylko osobiste rzeczy. Zgadzam się na rozwód bez orzekania o winie. – Jaki rozwód? Co ty bredzisz? – Nasz rozwód. Lada moment dostaniesz pozew. – Kto chce rozwodu? – Ja. Mam dosyć. – Przestań się wygłupiać – poczułam, że robi mi się zimno. – Wiem, że ostatnio cię zaniedbywałam, ale to się zmieni! – Już mi nie zależy. Poznałem kogoś. Nareszcie jestem szczęśliwy. – Rzucasz mnie dla jakiejś zdziry?! Po raz pierwszy w życiu widziałam Tadzia w takiej złości. – Przestań! – wrzasnął. – Nigdy cię palcem nie dotknąłem, ale teraz dostaniesz! Do pięt jej nie dorastasz, więc zamilcz… I odczep się od nas. To koniec! – Tadziu – próbowałam go zatrzymać. – Przebacz mi. Zostań, co będzie z Gosią? – Przypomniałaś sobie?! Gosia zaczyna studia w Anglii, wszystko sami załatwiliśmy, bo ty się nawet nie zainteresowałaś, co ona ma zamiar robić po szkole. Więc zostaw Gosię w spokoju. Naprawdę odchodził! Rzuciłam się do niego, tarasowałam drzwi, złapałam kluczyki od samochodu, ale tylko wzruszył ramionami. – Idiotka jesteś! – powiedział. – Furiatka! Gdzie ja miałem oczy? Jak on śmiał mnie zostawić? Taki zwyczajny Tadzio, ten pantoflarz i baba, nagle się obudził i zwiał! Poruszę niebo i ziemię, żeby wrócił! Nie dam sobie sama rady. Nie umiem żyć bez niego! Zginę! Tadzio, przebacz, nie odchodź! Przepraszam cię, przepraszam… Czytaj także:„Starzy ludzie ciągle tylko narzekają. Obiecałam sobie, że taka nie będę. I słowa dotrzymam!”„Wstydzę się pokazywać ze swoimi wnukami. Moja córka źle je wychowała”„Przez pracę kuratora straciłem wiarę w młodzież. Nie chcę mieć własnych dzieci, bo boję się, że wyrosną na przestępców” Dzień Dobry Pani, Dziękuję Pani za kontakt :) Zachęcałabym Panią, do rozważenia (gdyby była otwartość Pani Męża) podjęcia terapii małżeńskiej, byłoby to (domniemam) optymalnym dla Państwa rozwiązaniem. Jednak, jeśli Mąż (już) podął stanowczą decyzję, nie pozostaje Pani nic innego, jak przyjąć do wiadomości Jego decyzję i ja uszanować. Po namyśle, sadzę, że przydatna byłaby dla Pani zwyczajna, wspierająca rozmowa z Psychologiem - gdyby miała Pani życzenie takiej, zapraszam do kontaktu via Skype. Z przesłaniem dla Pani Tego, Co jest Pani najbardziej teraz potrzebne! @ tel. 502 749 605 napisał/a: ~Katarzyna1984 2009-10-14 15:25 Bellamija: Wiesz ja bym nie potrafiła żyć w niepewności. Na 100% skombinowałabym pieniądze i zrobiłabym badania. Mówie, w takiej formie "co ja bym zrobiła", może niepotrzebnie, bo ja nigdy bym nie zdradziła męża od tego zacznijmy. Jakby mi było z nim źle i bym go nie kochała to bym wzieła rozwód. Jakbym nie mogłamieć dzieci poszłabym na in-vitro, albo adoptowała. Nie potrafiłabym żyć z takim wyżutem sumienia (zdrada czy też dziecko). Wiesz co? ja nie wiem dlaczego martwisz się tym, że mąż się dowie że to nie jego skoro i tak Ci na nim nie zależy. Przecież większym prawdopodobieństwem jest to, że mąż się dowie o zdradzie niż to, że kiedyś się wyda, że dziecko nie jest jego. Czy ty sądziłaś, że maż wybaczy Ci zdradę?! Skoro wisiało Ci to, że mąż się dowie o zdradzie, dlaczego nie wisi ci to, że dowie się o nieswoim dziecku?! Trochę mądrości Ci życzę na przyszłość! Nie widze tutaj odpowiedniego rozwiązania ... Twooja sytuacja jest po prostu beznadziejna. Jedni mogą powiedzieć : 1) bądź z mężem i o niczym mu nie mów, sytuacja nauczyła Cię już mądrości i zapewnij dziecku rodzinę. W końcu dziecko powinno mieć pełny dom a nie rozbity, 2) inni powiedzą: mąż powinien wiedzieć a ty męcz się z dzieckeim jak głupa byłaś i zafunduj dziecku niepełny dom, 3) a jeszcze inni że dziecko powinno znać prawdziwego ojca, bo jak się kiedyś dowie że jego "tatuś" tak naprawdę nigdy nie był "jego tatusiem" będzie miało di Ciebie żal. I każda z tych osób miała by rację, bo: 1) mąż powinien wiedzieć jakiej kobiecie ślubował 2) dziecko powinno wiedzieć kim jest jego prawdziwy ojciec 3) dziecko powinno mieć pełną rodzinę Co byś nie zrobiła każda decyzja będzie zła ... bo zły był początek sytuacji zajścia w ciążę. Powinnaś pomyśleć co jest teraz najlepszym rozwiązaniem. Możliwe, że kiedyś wyjdzie wszystko najaw ... mąż po 15 latach dowie się, że jego "synek" nie jest jego synkiem, a synek "tatuś"-"tatusiem". Nie chcę Ci nic sugerować ale najprawdopodobniej ojciec nadal kochałby synka, któremu zmieniał pieluchy, synek kochałby ojca z racji przywiązania i tego, że w końcu zawsze był jego tatą a jedyną osobą do której będą mieli pretensje to TY (i będa mieli rację). Teraz czy kiedyś Twój związek może zakończyć się rozwodem. Ale w końcu scenariusz może być zupełnie inny i nikt może się nigdy o tym nie dowiedzieć ... Decyzja należy do Ciebie. PS. Jeśli sytuacja wyjdzie na jaw dziecko na każdym etapie życia będzie w pewnien sposób pokrzywdzone (nie chcę tutaj uprawiać psychologii), jeśli nie wyjdzie na jaw może być wszystko OK ... ale sądzę, że wyżuty sumienia nie pozwolą Ci żyć. Temat: moja zdrada, rozwód Witam chciałabym prosić Was o obiektywną ocenę, bo mam wrażenie, że sama się gubię. Jestem po ślubie 10 lat, mam 2 małych dzieci. Kilka miesięcy temu poznałam chłopaka, który zawrócił mi w głowie. Zdradziłam męża, bo swoje uczucia przelałam na innego. Wciąż go oszukiwałam by móc spotykać się z tym drugim. Pisałam pamiętnik, w którym wszystkie uczucia do tego drugiego opisywałam. Mąż 2 tygodnie temu przechwycił pamietnik, i w konsekwencji doszedł całej prawdy. Wczesniej już sprawdzał mi billingi, a jak się potem okazało także szafki z ciuchami. Mimo tego wszytkiego mąż zdecydował, że da mi szanse, gdyż twierdzi, że to ten drugi namieszał mi w głowie (swoją drogą ten drugi jak wszystko wyszło na jaw, wycofał się, uważa, że wykorzystałam go do swojej gierki, prawdę mówiąc teoretycznie nic mi nie obiecywał, choć spotykał się ze mną bardzo chętnie). Analizowałam wszytskie za i przeciw i jednak mam watpliwości. Jestem silna osobą i czuję, że sama z dziećmi sobie poradzę, o ile mąż nie będzie mi życia utrudniał. Myślę, o dzieciach, ale czuję też, ze z mężem łączy mnie głównie przywiązanie, sex, swiadomość, że mogę na niego liczyć. Jednak nie ma tego co przypomniał mi ten drugi: czułości, pieszczot, pocałunków, spontaniczności, chęci bycia razem i przede wszystkim rozmowy. Wspólne wakacje, plany w ogóle mnie nie cieszą. Wsześniej myślałm, że mam depresję (choć we wszystkich innych dziedzinach jest ok, mam pracę przyjaciół, lubię się bawić, czerpię radość z zycia etc.), że nie cieszy mnie wspólnie spędzony czas, ze robię to tylko dla dzieci. Odkryłam, że sama z dziećmi mam więcej zapału do aktywnego spędzenia czasu niż z mężem, który z nami chce uczestniczyć. W lipcu zanim zaczęłam zdradzać męża powiedziałam, że chcę od niego odejśc, mówiłam, że chcę ułożyć sobie zycie na nowo. Zapewniałam, że dla nikogo nie odchodzę, choć wiedziałam, ze po rozwodzię będę mogła spróbować zacząć nowy związek. Wtedy mąż uruchomił cała rodzine, znajomych, którzy lepiej wiedzieli jak układa się moje życie niż ja. Nigdy się nie skarzyłam, bo uważam, ze każdy ma swoje problemy i nie mam potrzeby obarczać ich jeszcze swoimi. Przez ich namowy, pranie mózgu, zaniechałam rozwodu pozostawiłam sprawę, aby sama się rozwiązała. W głębi chciałam rodzinie udowodnić, że nic o mnie nie wiedzą, że na zewnątrz może jest ok, ale ja mogę prowadzić podójne życie, a im to nawet do głowy nie wpadnie - dziecinada i głupota, wiem. Mąż chce mi dać szansę, ale ja nie potrafię mu zaufać. Nie chcę, aby kontrolował moje zycie. By na każdym kroku wypominał mi, że dał mi szanse etc. Myślę o sobie, o dzieciach, ale martwię się, że one będą cierpieć bo mój mąż chcąc utrudnić mi samotne życie skrzywdzi dzieci. Ciągle mi wypomina, że odchodząc niszczę ich dzieciństwo. konto usunięte Temat: moja zdrada, rozwód Czego od nas oczekujesz? Żebyśmy usprawiedliwili to, że oszukiwałaś męża? Obiektywnej oceny od nas nie dostaniesz, bo nie znamy wersji Twojego męża, znamy tylko jednostronną opowieść o tym, że perfidnie zdradzałaś męża, a teraz nie możesz mu zaufać. Temat: moja zdrada, rozwód To, że zdradziłam to fakt, że perfidnie też. Usprawiedliwienia też nie szukam. Myślałam, że pomożecie mi dobrać argumenty w rozmowie z mężem, żeby uświadomić mu, że rozwód to konsekwencja mojego zachowania i nie ma podstaw ku temu by budować związek jakby nigdy nic. Gośka J. Urząd Wojewódzki/Wydział Bezpieczeństwa i Zarządzania Kr... Temat: moja zdrada, rozwód Ania Nowak: To, że zdradziłam to fakt, że perfidnie też. Usprawiedliwienia też nie szukam. Myślałam, że pomożecie mi dobrać argumenty w rozmowie z mężem, żeby uświadomić mu, że rozwód to konsekwencja mojego zachowania i nie ma podstaw ku temu by budować związek jakby nigdy nic. A nie możesz mu po prostu tego tak powiedzieć jak nam? konto usunięte Temat: moja zdrada, rozwód Ania Nowak: To, że zdradziłam to fakt, że perfidnie też. Usprawiedliwienia też nie szukam. Myślałam, że pomożecie mi dobrać argumenty w rozmowie z mężem, żeby uświadomić mu, że rozwód to konsekwencja mojego zachowania i nie ma podstaw ku temu by budować związek jakby nigdy wolno mi zaprezentować inny punkt widzenia... wiele osób ma cały czas trwające pragnienie by w jego związku trwał stan zakochania- motyle w brzuchu, rozmowy do świtu, ogromna czułość, itd. Gdy ten stan mija, uważają, że ich związek się skończył i szukają tego u innej osoby. I znowu- za jakiś czas mija ten stan i pojawia się jakże znane uczucie wypalenia. Moim zdaniem warto zawalczyć o małżeństwo- iść na terapię i zawalczyć. Terapia nie sprawi, że Twój mąż będzie powodował motyle w brzuchu u Ciebie, ale pozwoli Ci kochać męża bez tych motyli. Odkryjesz prawdziwą wartość związku i ocalisz rodzinę. To jest warte spróbowania. Zrób wszystko, co możesz, żebyś nigdy w życiu potem nie myślała: "fuck, spieprzyłam to. Mogłam iść na terapię/do księdza/spróbować ocalić małżeństwo, a tymczasem zbyt łatwo się poddałam". Kiedyś takie myśli mogą się pojawić i sprawią, że będziesz bardzo cierpiała. Jeśli jednak decydujesz się na rozwód, to nie zwalaj odpowiedzialności na męża i sama wystąp o rozwód- znajdz argumenty za rozpadem małżeństwa, zadziałaj. Wyprowadź się z domu, złóż pozew. Ty, nie mąż. Nie musisz mieć zgody męża na rozwód. Małgorzata A. Żywiołu nie da się przewidzieć ....jestem żywiołem . Temat: moja zdrada, rozwód Powiedz mu, że jest głupi i powinien Cię kopnąć w sam środek . Osobiście to bym się nawet wstydziła pisać, że jestem zwykłą oszustką . I nie popieram zdrady , oszustwa i krzywdzenia innych . A ponoć to mężczyźni są gorsi ... Czeslaw Kowalczyk Wypowiedzi autora zostały ukryte. Temat: moja zdrada, rozwód nie sluchaj zadnych bzdur, moralow itp. Nikt tu za Ciebie zyl nie bedzie, ludzie maja rozne potrzeby i mozliwosci. I nie da sie na dluzej byc z kims, jedynie z poczucia obowiazku, "dla dzieci". To katorga i czesto wieksze oszustwo, niz tzw. zdrada. Masz prawo ulozyc sobie zycie, jak chcesz. Jakie by to nie mialo byc trudne. Oczywiscie ponosic rowniez konsekwencje. Zawsze sa jakies alternatywy. Lepiej nie szukac pomocy, w takich sprawach na forum, u obcych Temat: moja zdrada, rozwód zgadzam sie z Czesławem, to Twoje życie. choć różni ludzie bedą mówić Ci jaka jesteś podla, jestem przekonana ze rozpad małżeństwa jest nie tylko twoja zasługa. Rób swoje, jeśli uważasz ze łączy cię z mężem tylko "lodówka",lepiej odejść, choć faktycznie tak jak napisała Karolina- należy zrobić wcześniej wszystko by sprawdzić czy nie uda sie uratować tej relacji. jest wiele bardzo swietoszkowatych osób, które nazwa cię oszustka i świnia, ale nie wiesz co sie dzieje u nich w życiu. wiele razy ta swietoszkowatosc to jedynie pozory. a twoje życie jest tylko twoje i nikt z tych swietoszkowatych za ciebie go nie przeżyje, raniac męża- nie będąc z nim szczęśliwa. niestety jest tak, ze trzeba być i uczciwym wobec swoich uczuć i jednocześnie egoista, by nie stwarzać sytuacji, ze jesteśmy z kimś tylko z obowiązku, unieszczesliwiajac siebie, jego i dzieci. pomysł, idź do psychologa i rób swoje. pozdrawiam i trzymam kciuki. konto usunięte Temat: moja zdrada, rozwód Ania Nowak:jeszcze jedno mi przyszło do głowy... teraz może Ci się wydawać, że czeka Cię tylko lepsze życie... tymczasem nie musi tak być... może tak być, że po rozwodzie z mężem nie będziesz wiodła szczęśliwego życia- wplączesz się w złe związki, będziesz cierpiała biedę, będziesz samotna, itp. Oczywiście nie życzę Ci tego! przeciwnie! weź to tylko pod uwagę. Rozwód to traumatyczne przeżycie, nawet jeśli się jest osobą, która go inicjuje... . Rozważ wszystkie za i przeciw i naprawdę zrób wszystko, co możesz, żeby za 10 lat powiedzieć sobie: zrobiłam wszystko, nic to nie dało, odeszłam i była to dobra decyzja. Temat: moja zdrada, rozwód Karolina Ł.: Ania Nowak:jeszcze jedno mi przyszło do głowy... teraz może Ci się wydawać, że czeka Cię tylko lepsze życie... tymczasem nie musi tak być... może tak być, że po rozwodzie z mężem nie będziesz wiodła szczęśliwego życia- wplączesz się w złe związki, będziesz cierpiała biedę, będziesz samotna, itp. Oczywiście nie życzę Ci tego! przeciwnie! weź to tylko pod uwagę. Rozwód to traumatyczne przeżycie, nawet jeśli się jest osobą, która go inicjuje... . Rozważ wszystkie za i przeciw i naprawdę zrób wszystko, co możesz, żeby za 10 lat powiedzieć sobie: zrobiłam wszystko, nic to nie dało, odeszłam i była to dobra masz racje, tyle ze tego nie będzie wiedziała teraz. wszystko co może zrobić teraz, to zastanowić sie czy rozstania chce bo coś sie wypalilo i nie da sie poukładać, czy jest to reakcja na jakieś zauroczenie. musisz wiedzieć czy chcesz odejść, czy jest to tylko chwilowa zachcianka. Temat: moja zdrada, rozwód Niewiele kobiet zdradza tak sobie, zazwyczaj jest to długi proces, ktory poprzedza decyzję o rozwodzie. Myslę Aniu,ze potrzebowalaś sama przed soba upewnic sie czy skoro potrafisz zdradzic to już nie kochasz. Myslę też, ze jednak nie kochasz i dalsze życie z mezem to będzie namiastka czegoś, czego zawsze szukałaś. Nikt tu nie powie Ci czy kochasz meza, nikt nie zna lepiej od Ciebie Twoich uczuć, sama musisz sobie odpowiedzic jak wyobrażasz sobie miłosc i jeśli jesteś pewna,ze maż takiej miłosći Ci nie daje, odejdź. Gośka J. Urząd Wojewódzki/Wydział Bezpieczeństwa i Zarządzania Kr... Temat: moja zdrada, rozwód Beato. Nie odpowiadaj na posty Karoliny, ale Ani. Temat: moja zdrada, rozwód Gośka J.: Beato. Nie odpowiadaj na posty Karoliny, ale Ewa S. patrzę, słucham,myślę... Temat: moja zdrada, rozwód Nie rozumiem, chcesz odejść od męża ,ale czekasz na jego zrozumienie błogosławieństwo ? Temat: moja zdrada, rozwód Zrób to co Ci serce mówi !!! TWOJE ŻYCIE, TWOJA DECYZJA. Nie szukaj odpowiedzi u innych ludzi bo zaczną Cię osądzać tak jak tutaj ma to miejsce a przecież to Ty masz sama podjąć decyzję bo to Ty najlepiej wiesz co czujesz. Twoje miejsce jest tam gdzie są Twoje marzenia. konto usunięte Temat: moja zdrada, rozwód Ania N.: Witam chciałabym prosić Was o obiektywną ocenę, bo mam wrażenie, że sama się gubię. Jestem po ślubie 10 lat, mam 2 małych dzieci. Kilka miesięcy temu poznałam chłopaka, który zawrócił mi w głowie. Zdradziłam męża, bo swoje uczucia przelałam na innego. Wciąż go oszukiwałam by móc spotykać się z tym drugim. Pisałam pamiętnik, w którym wszystkie uczucia do tego drugiego opisywałam. Mąż 2 tygodnie temu przechwycił pamietnik, i w konsekwencji doszedł całej prawdy. Wczesniej już sprawdzał mi billingi, a jak się potem okazało także szafki z ciuchami. Mimo tego wszytkiego mąż zdecydował, że da mi szanse, gdyż twierdzi, że to ten drugi namieszał mi w głowie (swoją drogą ten drugi jak wszystko wyszło na jaw, wycofał się, uważa, że wykorzystałam go do swojej gierki, prawdę mówiąc teoretycznie nic mi nie obiecywał, choć spotykał się ze mną bardzo chętnie). Analizowałam wszytskie za i przeciw i jednak mam watpliwości. Jestem silna osobą i czuję, że sama z dziećmi sobie poradzę, o ile mąż nie będzie mi życia utrudniał. Myślę, o dzieciach, ale czuję też, ze z mężem łączy mnie głównie przywiązanie, sex, swiadomość, że mogę na niego liczyć. Jednak nie ma tego co przypomniał mi ten drugi: czułości, pieszczot, pocałunków, spontaniczności, chęci bycia razem i przede wszystkim rozmowy. Wiesz, tak sobie myślę, że ten Twój mąż to jest ze złota. Wybaczył Ci te wystepki, i to nic dla Ciebie nie znaczy????. Skoro tamten przypomina Ci to, tamto...to dlaczego nie wysilisz się by tak własnie było z męzem???. Też można spontaniczny sex mieć, rozmowy, pocałunki, przecież można gdzieś wyjechac tylko Ty i mąż????!. Tylko chęci dobre i chęć naprawy. Ale nie widzę w Twojej wypowiedzi krzty skruchy....Wspólne wakacje, plany w ogóle mnie nie cieszą. Wsześniej myślałm, że mam depresję (choć we wszystkich innych dziedzinach jest ok, mam pracę przyjaciół, lubię się bawić, czerpię radość z zycia etc.), że nie cieszy mnie wspólnie spędzony czas, ze robię to tylko dla dzieci. Odkryłam, że sama z dziećmi mam więcej zapału do aktywnego spędzenia czasu niż z mężem, który z nami chce uczestniczyć. Ale dlaczego. Doszłas momentu kiedy i jak się to stało, że nie cieszą Cię wspólne wyjazdy?? Co takiego się stało??W lipcu zanim zaczęłam zdradzać męża powiedziałam, że chcę od niego odejśc, mówiłam, że chcę ułożyć sobie zycie na nowo. Zapewniałam, że dla nikogo nie odchodzę, choć wiedziałam, ze po rozwodzię będę mogła spróbować zacząć nowy związek. Wtedy mąż uruchomił cała rodzine, znajomych, którzy lepiej wiedzieli jak układa się moje życie niż ja. A może Ty chcesz ucieć przed samą sobą? , co???Nigdy się nie skarzyłam, bo uważam, ze każdy ma swoje problemy i nie mam potrzeby obarczać ich jeszcze swoimi. Przez ich namowy, pranie mózgu, zaniechałam rozwodu pozostawiłam sprawę, aby sama się rozwiązała. W głębi chciałam rodzinie udowodnić, że nic o mnie nie wiedzą, że na zewnątrz może jest ok, ale ja mogę prowadzić podójne życie, a im to nawet do głowy nie wpadnie - dziecinada i głupota, wiem. Jeżeli masz problemy, to dlaczego o nich nie porozmawiasz z najblizeymi?, rodzice, rodzeństwo, mąż??!!! Małzeństwo to nie tylko sielnaka, ale wspólne pokonywanie problemów...Mąż chce mi dać szansę, ale ja nie potrafię mu zaufać. Nie chcę, aby kontrolował moje zycie. By na każdym kroku wypominał mi, że dał mi szanse etc. Skad te myśli. Jak nie potrafisz mu zaufać??? raczej on moze się tego bać???? czy coś mylę...dużo jest znaków zapytania w Twoich wypowiedziach.... Myślę o sobie, o dzieciach, ale martwię się, że one będą cierpieć bo mój mąż chcąc utrudnić mi samotne życie skrzywdzi dzieci. Ciągle mi wypomina, że odchodząc niszczę ich dzieciństwo. To prawda że zniszczysz ich dzieciństwo. Aniu, na koniec. Mam dla Ciebie propozycję. Wybierz się z mężem na rekolekcje małżeńskie. Link do terminów: Potem zdecydujesz co chcesz zrobić ze swoim małżeństwem. Gwarantuje że wrócicie odmienieni. Spojrzycie na siebie, swoje problemy, zupełnie w innym świettle. Nie jedno małzeństwo zostałoi uratowane uczestnictwem w tych rekolekcjach. Zyczę Ci światła w sercu i właściwych wyborów. konto usunięte Temat: moja zdrada, rozwód A moim zdaniem przestań myśleć wreszcie tylko o sobie. Specjalnie zaczynam moją wypowiedź wojowniczo, bo uważam, że w większości przypadków nasze problemy biorą się z tego, że jesteśmy tak egocentrycznie nastawieni, że głowa mała. Masz dzieci? To pomyśl o nich. Dzieci mają tatę. Dzieci chcą mieć tatę, nie tylko w co drugi weekend i na miesiąc wakacji. Dzieci potrzebują taty. Z tego, co napisałaś, twój mąż jest normalnym chłopem, dobrym mężem i ojcem, tylko ty szukałaś uniesień i wspomnianych już wcześniej motyli w brzuchu (które są tylko przez kilka miesięcy na początku związku, a potem odlatują). Twój mąż musi cię kochać, ponieważ chce - mimo tego co zrobiłaś - dalej iść z tobą przez życie. Pomyśl o tym, jak on się czuje. Postaw się na jego miejscu. Przy okazji, zapewniam cię, że większość mężczyzn zachowałaby się na jego miejscu inaczej. Uważam, że dokonałaś pewnych wyborów (ślub - mniej ważne, dzieci - bardzo ważne), zaszumiałaś na boku, a w tej chwili masz iluzoryczne poczucie, że świat do ciebie należy i tyle ryb jest w tym stawie. Przypominam ci, że nie masz 20 lat i swoich najważniejszych wyborów (dzieci!) już dokonałaś. Rozwód to bardzo traumatyczne przeżycie, które będziesz w sobie nosić długo albo zawsze. Potem będziesz SAMA. Będziesz musiała radzić sobie z tym, co zrobiłaś, do czego doprowadziłaś - i jednocześnie zapewnić swoim dzieciom stabilny i kochający dom. Serio potrafisz to zrobić? A może one są następne w kolejce (po twoim mężu) do zapłaty za twoje chwile uniesień? Ogarnij się. Znaj miarę. Daj szansę sobie na bycie z człowiekiem, który kocha cię na tyle, że nie odszedł, gdy tylko się dowiedział. Daj szansę swoim dzieciom, aby wyrosły na stabilnych emocjonalnie dorosłych, a nie dorosłe dzieci rozwodników (które nieuchronnie w jakimś stopniu powielają schemat swoich rodziców). konto usunięte Temat: moja zdrada, rozwód dziewczyny... wiecie ,że to było dwa lata temu? konto usunięte Temat: moja zdrada, rozwód Przynajmniej wątek fajny. No i ciekawe, co wybrała autorka wątku. :) Może ktoś w podobnej sytuacji przeczyta i wyciągnie z tego jakieś wnioski... Temat: moja zdrada, rozwód witam wszystkich opowiem wam moja dość trudna i somplikowana sytuacjie .Otóż z moim mezem jesteśmy po ślubie 9 lat mamy dwoje dzieci 11 i 9 lat,mąż jest typem osoby rozrywkowej lubi wyjścia z domu ktore sie przeciagają nie kiedy do 3 dni a co za tym idzie dobra zabawa,bra kontroli finansowej i niestety nie koniecznie zdrady ale boli tak samo. I w tym wszystkim ja skromna, ładna ,zadbana, kobieta oddana dzieciom i domowi ale zarazem kiedyś to musialo nastapić ja tak bardzo pożadna nigdy nie zawiodłam swojego meża choć nie kiedy mu sie zainteresowania ze strony meża tak mi doskwierał ze pozwolilam sobie na odskocznie ale dodam ze nie było to planowane jesteśmy tylko ludzmi i potrzebujemy bliskości,miłości , do celu zdradziłam meża los tak pokierował moim zyciem ze nawiazałam kontakt z byłym kolega ze szkoły mieliśmy sie ku sobie wtedy ale mlodośc ma swoje prawa nie wyszło,nasze drogi sie tu nagle po 11 latach złapaliśmy kontakt ja mieszkam w irlandii on w polsce wiec na poczatku były to tylko rozmowy tellefoniczne i na portalach tak o wszystkim i o niczym ale stało sie coś zaiskrzyło miedzy nami ,zdradziłam teraz sie o tym dowiedział i chce rozwodu z mojej winy bo niby tai wiem co robić od dawna sie nam nie ta trzecia osoba no cóż charakter zupełnie inny jak u mojego meża,cała ta sytuacje miedzy nami bierze bardzo na co robić,czy dalej brnać w to co juz od dawna nie istnieje czy dać szanse nowemu pomocy Zdradziłam męża i on chce rozwodu…Zdrada jest z pewnością jedną z najbardziej traumatycznych przeżyć, które można doświadczyć będąc w związku. Niemniej jednak oblicza zdrady są dwa, a pokazują je osoby które są zdradzone i te które zdradziły. Z jednej strony mówi się, że czas leczy rany, a z drugiej pozostaje coś w ludziach i pamiętają. Jeżeli jesteś właśnie osobą, która dopuściła się zdrady, to z pewnością wiesz jakie mogą być tego konsekwencje. Ogólnie rzecz biorąc dopuszczając się tego czynu, tak jak wszystkich innych, można się wiązać z tym, że kiedyś prawda może wyjść na jaw. Jeżeli Twój mąż właśnie się o tym dowiedział, to reakcją naturalną jego jest zerwanie. Należy mieć tą świadomość, iż jest to całkiem normalne. Natomiast jeżeli Ty dalej coś do niego czujesz i nie chcesz się rozwodzić, to kwestia jest trochę cięższa. Tak naprawdę nie ma skutecznej metody, która by sprawiła, że wróciłby do Ciebie. Raz nadszarpnięta kwestia zaufania potem może boleć przez wiele kolejnych lat. Niemniej jednak istnieje na świecie wiele małżeństw, które wybaczyło sobie tego czynu i dalej się kochają. Nie ma idealnej recepty, lecz przedstawię Ci krótki poradnik na temat tego jak postąpić w tej sytuacji, jeżeli masz mętlik w głowie. Czy da się to naprawić?Zdania są podzielone, ponieważ oczywiście, że można dojść do porozumienia i sobie wzajemnie wybaczyć. Życie polega trochę na tym, że wybacza się innym ale również przede wszystkim sobie. Nie traktuj się jako najgorszą osobę, każdy człowiek może popełniać błędy, nawet jeżeli chodzi o kwestię chwilowego uniesienia. Jest to dość częste w związkach małżeńskich, że pary się sobą wzajemnie nudzą i dochodzi do takich złych czynów, chwila flirtu i nieuwagi, a nagle możesz skończyć u kogoś w łóżku. Pierwszym krokiem, którego powinnaś się podjąć, to niewątpliwie zastanowienie się na dobrą sprawę, dlaczego taka sytuacja miała miejsce. Co skłoniło Ciebie do tego, żeby zdradzić swojego męża. Niewątpliwie zdrada wskazuje na jakieś poważne problemy z którymi się rozmowa powinna być kluczowa, jeżeli chodzi o kwestie rozstania. Już niezależnie od podjętej decyzji, obydwoje powinniście przeanalizować oraz przedyskutować kwestię Waszej relacji. Myślę, że wizyta u psychologa powinna być w tej kwestii bardzo pomocna. Potraktuj to jako swoje wsparcie w tej sytuacji, ale tylko jeżeli Twój mąż wyrazi na to zgodę. Usuń absolutnie jakiekolwiek strony, które łączą Cię z Twoim kochankiem, jeżeli jesteś zmuszona zmienić otoczenie, czy pracę to musisz niestety to zrobić. Czas najwyższy po prostu zapewnić komfort Twojemu partnerowi. Daj mu czas, żeby mógł ochłonąć. Pamiętaj, że jego decyzja powinna być podjęta wyłącznie jego motywami życiowymi. Wybacz sobie i czekaj na wybaczenie z jego strony, nie wymuszaj niczego na nim i nie graj mu na emocjach, nawet jeżeli wchodzą w grę ciężko ocenić tę sytuację, ponieważ sama się zastanów co byś zrobiła, gdyby sytuacja miała inne miejsce. Jeżeli dołożyłaś wszelkich starań do chęci naprawy małżeństwa, to nie jest to gwarancja ominięcia rozwodu. Jeżeli Twój mąż podjął jednak stanowczą decyzję, to nie pozostaje Ci nic innego jak uszanowanie jej. Tagi: ⭐ mąż dowiedział się o zdradzie i odszedł, mąż dowiedział się o romansie, Zdradziłam męża chce rozwodu a ja go kocham, Zdradziłam i on żąda rozwodu, Zdradziłam męża tylko rozwód, Zdradziłam odszedł z domu

mąż chce rozwodu bo go zdradziłam